“Το μεγάλο μας τσίρκο”
Mην τους αγγίζετε τους νεκρούς. Μην τους ακουμπάτε γιατί αν ξυπνήσουν θα μας πνίξουν με το αίμα τους που κάποτε πίστεψαν πως χύθηκε δίκαια και συνετά. Κλείστε τα στόματα και μαζέψτε την έπαρσή σας. Δε δικαιούστ...
Μαμά γερνάω
Πάντα μου άρεσε με κόκκινα μαλλιά. Ταίριαζαν με το πάθος της. Έκαναν κοντράστ με τη μελαγχολία των ματιών της. Πόσο αγάπησα τα μελαγχολικά μάτια! Κι ας χαμογελούσε το πρόσωπο. Τα μάτια είναι αυτόνομα. Εκεί να κ...
Κάνε ησυχία! Η ανθρωπότητα κοιμάται
Βάλαμε και σύνορα. Και φράχτες στις καρδιές μας. Μοιράσαμε τον κόσμο λες και είναι τσιφλίκι μας. Σέρνει μια λύπηση η ουρά των ανθρώπων. Λύπηση και στωικότητα. Να παραδίδεις την τύχη σου στο τυχαίο! Φαντάσου παρ...
Κοιτάζοντας από ψηλά την πόλη των φαντασμάτων
Ακούμπησε τη φωνή της σε ένα ξεχασμένο ποίημα. Μετά από λίγο την πλάνεψε η κούραση και αποκοιμήθηκε. Είχε τόσες σκέψεις ακόμη να ολοκληρώσει που δεν θα έφτανε μόνο ένα βράδυ. Χρειαζόταν τόσο πολύ να βρει τη γαλ...
Σε μια καθημερινή διαδρομή
Πρόλαβα όπως κάθε βράδυ το τελευταίο τρένο του συρμού.
Συχνά έφευγα νωρίτερα από τη δουλειά μου για να μη το χάσω. Κρατούσα στα χέρια μου ένα διαφημιστικό βιβλιαράκι που μου είχε δώσει μια νεαρή κοπέλα μπαίνον...
Αγάπα έτσι κι εσύ αν τολμάς
Είναι κάποιες μέρες άγριες. Κάποιες νύχτες περισσότερο. Βρίσκεσαι στο μηδέν. Με μουδιασμένα μάτια παρακολουθείς. Με ανοιχτά, ορθάνοιχτα αυτιά ακούς λέξεις. Οι λέξεις πονάνε. Οι άνθρωποι σε πονάνε περισσότερο. Ο...
Ποια είναι η πραγματική Πόρνη που κρύβεις μέσα σου
Πόσες φορές χρησιμοποιούμε αυτή την λέξη για να προσδιορίσουμε γεγονότα ή πράγματα που θέλουμε να πούμε, με πρόσημο απλά ένα αστείο ή σαν βρισιά για κάτι που μας πείραξε ή δεν μας άρεσε. Το αντίθετο συναντά το ...
Τα όμορφα ρακοκάζανα όμορφα καίγονται
Στην Κρήτη είμαστε φωνακλάδες. Άνθρωποι της υπερβολής. Αγαπάμε πολύ, κλαίμε περισσότερο, τραγουδάμε συνέχεια, ψάχνουμε αφορμές να σμίγουμε, να γλεντάμε, να λέμε μαντινάδες, να μετουσιώνουμε τον πόνο και τη χαρά...
Οι φυλακές είναι μέσα μας
Μου είπαν πως φοβήθηκες. Φορούσες τις χειροπέδες στα χέρια και πήγαινες για εκτέλεση. Ποιον θα εκτελούσαν μέσα στη νύχτα; Στον τοίχο στήνουν τα ξημερώματα λίγο πριν την ανατολή. Να βλέπεις το φως που έρχεται κα...
Ο θάνατος είναι φασίστας
Δεν πίστεψα ποτέ στον παράδεισο. Μύριζε φόβο. Ούτε και στην κόλαση. Είχε ακυρωμένα όνειρα. Και τα δυο στο τώρα. Ήθελα η ζωή να νικά πάντα. Να παραμερίζει το θάνατο, να τον ποδοπατά και να σηκώνει σημαίες. Να σμ...
Γράμμα ενός έφηβου
Είπα να σου γράψω τώρα που ακόμα προλαβαίνω γιατί την επόμενη εβδομάδα έρχεται η κόλαση. Έτσι λένε τουλάχιστον και δεν ξέρω μήπως τελικά είναι υπερβολικοί πάλι. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος μάλλον κάτι παθαίνει στα...
Θα φύγω και φοβάμαι
Τη θυμάμαι κάποιες φορές. Όχι πάντα. Κάθε φθινόπωρο μόνο. Το αγαπούσε και το μισούσε συνάμα. Μια άνοιξη δεν αξιώθηκε. Μονάχα φθινόπωρα η ζωή της. Κι ας γελούσε δυνατά, κι ας έδινε την ψευδαίσθηση πως μόνο άνοιξ...