Ο Παγωμένος μουσικός
Μέσα Σεπτέμβρη. Το Φθινόπωρο οι καρδιές μαζεύονται. Μπαίνουν σ’ ένα καβούκι και παλεύουν να βγάλουν τις αλήθειες τους. Εκεί στις μεγάλες μελαγχολίες ξεπηδούν τα όνειρα και υποκλίνονται στις ψυχές που είναι ζαρω...
Προσμένοντας το τελευταίο φιλί
Σαν ιστορία βγαλμένη από παραμύθι μου ακουγόταν. Δεν επέμενα όμως ποτέ με ερωτήσεις. Απλά καθόμουν εκεί και άκουγα. Ιστορίες ενός έρωτα. Για κάποιους μια κοινή ιστορία. Για εκείνη όμως μοναδική. Μου άρεσε πάντα...
Ο απολογισμός της εβδομάδας
Παλιά συνήθεια. Σχεδόν παράδοση. Κάθε Κυριακή απόγευμα ανοίγω τα τεφτέρια και κάνω τους «μπακαλίστικους» υπολογισμούς μου. «Παραπονιάρα», έλεγε ο μπάρμπα Γιάννης, «να μετράς τι έδωσες και όχι τι πήρες. Στο δόσ...
Ευχόμουν να βρέξει
Ευχόμουν πάντοτε να βρέξει.
Είχα τα χέρια ανοιχτά και περίμενα.
Για χρόνια έσταζε μια σταγόνα.
Άρχισε να βρέχει, ένιωσα την παλάμη μου να καίγεται
Πρέπει να αισθάνομαι ευγνώμων, που σταγόνες όξινης βροχής έ...
Φυσάει κόντρα*
ΗΡΑΚΛΕΙΟ 11/9/2015
Είπα να σου γράψω τώρα που μίκρυναν οι μέρες σαν τις ζωές μας. Έτσι νιώθω κάθε φθινόπωρο και τα καλοκαίρια πάλι δίνω παράταση ζωής, αναβολές, νέες διορίες και ξεκούρδιστα ρολόγια. Ξέρεις πόσ...
Ο Παπανδρέου και τα παγώνια
Ήμουν επτά χρόνων. Είχα μάθει τα πρώτα γράμματα που πάλευα να είναι ολοστρόγγυλα με όμορφα κατσουνάκια, αραδιασμένα στην ίδια γραμμή σα στρατιωτάκια. Πάλευα μερόνυχτα για να μην ξεφεύγουν από τη σειρά. Εγώ έγρα...
Να πάτε να πνιγείτε!
Φαντάσου να είσαι σε μια βάρκα. Με μουσική υπόκρουση τις σιωπές και τους ψίθυρους από τους ανθρώπους. Αφημένη στην τύχη της να πλέει με μπουνάτσα, φουρτούνα, φουσκοθαλασσιά. Φαντάσου τις ψυχές. Φαντάσου τις ματ...
Μπαμπά, μη χτυπάς τη μαμά
Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα μεγάλο, σιωπηλό αγκάθι. Μια πληγή που έχει κακοφορμίσει και φαντάζει αθεράπευτη. Μια σιωπηλή συνενοχή αφού όλοι ξέρουμε αλλά δε μας πέφτει λόγος αφού δεν αφορά το σπίτι μας. Τόσ...
Σε αποχαιρετώ μαζί με το καλοκαίρι
«Δικαιούσαι να σφάλλεις. Κι εγώ, κι εσύ και όλοι. Το έχουν αυτό οι άνθρωποι που ορίζονται από την καρδιά. Δεν ψάχνω άλλοθι. Δεν έχει κανείς να μου δώσει. Ούτε και συγχώρεση. Πάντα με ξεπερνούσε η ζωή μου. Τα σχ...
Λίγη ζωή ακόμη
Μια γυναίκα ταξιδεύει. Την ανησυχεί περισσότερο η εικόνα που περιποιήθηκε για τα μάτια των άλλων, απ' ότι θα της άρεσε να αγναντεύει άβαφτη το ηλιοβασίλεμα στο καράβι. Η γαλήνη της θάλασσας δεν μιλούσε στη ψυχή...
Άστρα μη με μαλώνετε
Είναι κάποιοι άνθρωποι που τους αγαπάς άπειρα. Σε δένουν εκείνα τα χρόνια της έντονης όσφρησης, της κανέλας, του γιασεμιού, του ούζου. Σε τραβάνε σα μαγνήτης οι σκέψεις της αθωότητας μιας εποχής έγχρωμης που κα...
Βρέξε θεέ μου
Όταν βρέχει πλημμυρίζουν τα υπόγεια της ανάγκης μας. Ξεπλένεται ο κόσμος από τις αμαρτωλές, σφαλερές σκέψεις. Κρύβονται οι παγερές φάτσες των γειτόνων και σταματούν να κυνηγούν τα αδέσποτα ζώα, τις αδέσποτες ιδ...