Μείνε
Αυτή τη φορά δε θα ήθελα να φύγεις.
Δε χρειάζομαι τα κρουασάν κα το χυμό που μου άφησες για πρωινό πριν βάλεις μπρος στη μηχανή του αυτοκινήτου και εξαφανιστείς.
Και όταν ήμουν άρρωστη, δεν ήθελα να με φρ...
«Εμείς οι δυο… κάτι αντίθετο απ’ την απάτη…»
Οδηγώ και τραγουδώ. Θαρρώ πως χαμογελώ κιόλας. Κοιτάζομαι στον καθρέπτη του αυτοκινήτου. Έχω λόγο. Εδώ και μέρες δε νιώθω εκείνη τη γροθιά στο στομάχι. Εδώ και μέρες δεν είμαι το παιχνίδι που το πέταξαν στο πάτ...
“Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο…”
Δευτέρα, Οκτώβρης, χρυσάνθεμα, παυσίπονο, παυσίλυπο, μούχρωμα, τσιγάρα αμέτρητα, αθετημένες υποσχέσεις, χαρμολύπη, μετακόμιση φίλων κι εγώ περνώ και παίρνω "ό,τι προαιρείσθαι". Αμετανόητος εραστής των ανθρώπων,...
«…Μην σε πείσω πως είμαι δυνατή. Εγώ αυτό θα κάνω. Εσύ μην πειστείς…»
Τρίτη. Σεπτέμβρης. Φθινόπωρο. Χαρτιά στο πάτωμα, αδιόρθωτες ασκήσεις, βιβλία παντού, σκέψεις γραμμένες σε μικρά χαρτάκια ασυμμάζευτα, στίχοι πάνω στον τοίχο, συνθήματα στο μυαλό μου.
Τρίτη. Λησμονημένες μέρε...
Πυροτέχνημα
Τόσο διαρκέσαμε.
Όσο ένα πυροτέχνημα
Δεν ξέρω λάμψαμε καθόλου;
Ή μόνο στάχτη και μπαρούτι;
Στο επόμενο δεν θα έχει.
έμαθα...
Αθήνα 2018 μ.Χ
Βάρδια τέλος. Αν είχα κάρτα θα την χτυπούσα. Αλλά και πάλι, το αίσθημα του «είμαι μια μηχανή» δεν παύει. Λοιπόν, η μηχανή σήμερα σχόλασε. Βγαίνω έξω από τους τέσσερις τοίχους. Τέλος καλοκαιριού, Ομόνοια 7 και μ...
Τ’ αυγουστιάτικα φεγγάρια
Τ' Αυγουστιάτικα φεγγάρια κουβαλάνε τις παιδικές μας αναμνήσεις. Γι' αυτό είναι μεγαλοπρεπή, γι' αυτό είναι διαφορετικά, είναι οι ιστορίες μας. Ταυτόχρονα κρύβουν μια γλυκιά νοσταλγία- μελαγχολία. Δεν είναι οι ...
Βάλε παπούτσια
Σάββατο 18 Αυγούστου. Μελτέμια. Σύννεφα. Κύματα. Κεφάλι βαρύ. Ονειρεύτηκα πως μπήκα σε ένα πλοίο. Χωρίς παπούτσια. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου: "Βάλε παπούτσια. Θα κάμεις άσχημα πόδια." Πάντα παρατηρούσε τα πόδια τ...
«Πρόσεχε! Μην τρέχεις!»
Παρασκευή. Εγερτήριο από εφιάλτη. Τριπλός ελληνικός. Πέντε τσιγάρα. Ο Τάπας στην πόρτα περιμένοντας τη βόλτα, ο Φέλιξ με αυθάδεια μπερδεμένος στα πόδια μου, τα τζιτζίκια υπενθυμίζοντας το σύντομο πέρασμα από τη...
Ένα πεύκο στη Νέα Μάκρη μίλησε
Γεια σας. Είμαι ένα πεύκο στη Νέα Μάκρη.
Είμαι ένα είδος που κάποιοι ονομάζουν και κουκουναριά. Αλλά έχω και «διεθνή» ονομασία. Pinuspinea.
Ζω στην οδό Λιβισίου, στην άκρη ενός πεζοδρομίου. Κάποτε τα σπίτ...
Μεσημεράκι στον Καστό
Μεσημεράκι στον Καστό, μικρό νησί του Ιονίου. Ο Χαράλαμπος κάθεται στο τραπεζάκι έξω με το βλέμμα προς τη μικρή πλατεία. Είναι ένας από τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους.
Η πλατεία κάποτε είχε ζωή, αν και όχ...
«Ο χαμένος τα παίρνει όλα»
Είναι μέρες και μέρες! Άλλες ακούς κομμάτια να σπάνε μέσα σου κι άλλες που νιώθεις πως κούμπωσαν πάλι και μπήκαν στη θέση τους. Εύκολη και δύσκολη η ζωή στον ορισμό της.
Στην τσάντα μου έχω πάντα ταινία διπλ...