Ψιλο-λόγια

Μία στήλη, ελεύθερης, ανήσυχης και ευαίσθητης γραφής

«Ζω στον κόσμο σου, ζεις έξω απ` το δικό μου»

Αν δεν είσαι εκεί, δεν μπορείς να ξέρεις. Αν πάλι είσαι, δύσκολο να υπολογίσεις. Όπως και να `χει, υποθέτεις. Και νιώθεις. Πάντα. Νιώθεις και υποθέτεις. Βλέπεις γύρω μεγάλους και μικρούς. Μακεδνούς ή πιο κοντού...

«Πάντα η ζωή κάνει αυτό που ξέρει…»

Ξύπνησα το πρωί μα δεν ήσουν δίπλα. Είχες φτιάξει καφέ και μύριζε το σπίτι. Παίζει η ζωή περίεργα παιχνίδια. Ποιος κλέβει από τους δυο; Εκείνη ή εμείς; Άνοιξα το ραδιόφωνο. Οι παλιές συνήθειες πιο δυνατές α...

Ταξιδεύω

Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες είναι η ζωή. Συνάντησα τον Οδυσσέα μέσα στις θάλασσες και στους ωκεανούς. Μου είπε πως θα χει τρικυμία μεγάλη στη πορεία και πως θ’ αργήσουμε να δούμε την Ιθάκη. Συνάντησα...

«Μου’ γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι»

Τα σακατιλίκια της ζωής. Οι αναπηρίες που αφήνει ο χρόνος. Οι λυγμοί του έρωτα. Οι κοπετοί από το φευγιό των ανθρώπων μας. Αθύρματα όλοι μας στη βούληση του καιρού, της φυσικής μοίρας των πραγμάτων. Το φθαρτό. ...

Mηδένα προ του έρωτα μακάριζε

Τριπλός ελληνικός, μανταλάκι πάλι στα μαλλιά, πρωινό εγερτήριο από τις 5.00, η πιο μεγάλη νύχτα φευγάτη, οι μέρες που μεγαλώνουν, ένα ταξίδι στα "σκαριά", χειμώνας στην πόρτα μου κι εγώ ανέτοιμη για υποσχέσεις....

Αγαπημένο μου 2017!

  Λυπάμαι που φεύγεις! Οι αναχωρήσεις μου επιβεβαίωναν  πάντα την αίσθηση του προσωρινού. Προσωρινοί και αναλώσιμοι κι εμείς! Φοράμε ανθρώπους κατάσαρκα στα χρόνια που έρχονται και φεύγουν. Πίνουμε τις ...

“Ανώφελα κι ωραία να σκορπιστώ”*

Δευτέρα. Τις αγαπώ τις Δευτέρες. Έχουν μια ελπίδα αφετηρίας. Δευτέρα γεννήθηκα. Φθινοπωρινή. Η μάνα μου πάλευε να με κρατήσει κι άλλο. Εγώ βιαζόμουνα. Ήθελα άπλα. Όταν ήμουν μικρή έπεφτα από το κρεβάτι. Τα βρά...

Μια Κυριακή μαζί σου

Ήταν Κυριακή, ξυπνήσαμε μαζί, φθινόπωρο έξω, δροσούλα που λες και συ, μα η καρδιά ζεστή. Πάπλωμα ζεστό, φως λιγοστό, μόνο όσο μπορεί να ξεπροβάλει από τις χαραμάδες και να φωτίσει τα νυσταγμένα μάτια. Σηκώνεσα...

«Ένας μετανάστης και μια περιπλάνηση»

Είχαμε όλοι τις αγωνίες μας. Πάνω σε εκείνη τη σκηνή σχεδόν είκοσι χρόνια κοινής συνύπαρξης. Άνθρωποι που αποκαλούνται φίλοι! Έχεις ιδέα πόσο σημαντική είναι ετούτη η λέξη; Όχι λόγια που μοιάζουν με ανεμόσκαλες...

«Μια χούντα μας χρειάζεται»

Επταετία! Παράδεισος επίγειος! Ούτε νεκροί υπήρξαν, ούτε φυλακισμένοι, ούτε βασανισμένοι. Οι κραυγές που ακούγονταν από τα κρατητήρια τρυπούσαν τους τοίχους. Ψυχές ελεύθερες, σώματα πονεμένα! «Μη μιλήσεις! Μ...

Λίστα μνήμης!

Να θυμηθώ να ξεσκονίσω τα βιβλία μου! Να διαβάσω όλες τις υπογραμμισμένες λέξεις που κάποτε με καθόρισαν κι έζησα «εκατό χρόνια μοναξιά». Ήρθε η στιγμή να βγω να παίξω.. Να θυμηθώ να ποτίσω εκείνη την αλόη π...

Σήμερα στο τρένο

Σήμερα στο τρένο ένα ζευγάρι ηλικιωμένων έδειχνε ανήσυχο. Ο παππούς είχε μια μικρή πληγή στο χέρι, πάνω από την παλάμη, στην όποια όμως σχηματιζόταν συνέχεια μια κηλίδα αίματος. Ό,τι κι αν έκανε η σύντροφός του...
//