Δεύτερη μέρα μέσα, καθιστικό, υπνοδωμάτιο, κουζίνα, ντύνομαι, στολίζομαι, βάζω μάσκαρα, ρουζ, πιάνω βιβλίο, βλέπω ταινία, μιλάω στο τηλέφωνο.

Καθαρίζω το σπίτι, κατεβάζω κατσαρόλες, πιάτα, σιδερώνω τα σιδερωμένα, ξαναδιπλώνω τα διπλωμένα, πόσο την αγαπώ την άνοιξη και πόσο τη φοβάμαι, ο,τι αγαπώ με φοβίζει, δε μπορούσε να μας πιάσει ένας ιός της αγάπης, να κολλήσουμε όλοι, να μείνουμε μέσα, να λέμε δε μπορώ χωρίς εσένα, δε μπορείς κι εσύ, κολλήσαμε, θα αγαπιόμαστε για πάντα, η μοίρα των ανθρώπων είναι ο έρωτας, οι επιστήμονες να μη βρίσκουν εμβόλιο, να κάνουν πειράματα, να είμαστε πρώτη είδηση στα δελτία των 9, και να γελάμε, που τόσο μίζερη έγινε η ζωή σου και η ζωή μου και κλειστήκαμε στα σπίτια με ντετολ και χλωρίνες και χαρτί υγείας και γάντια και μάσκες, αποστειρωμένοι, άδειοι, κενοί, λίγοι, ανίκανοι.

Πόσο σκατά τα κάναμε, μωρό μου;

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts

//