Κάθε χρόνο τέτοια μέρα στήνω μια σκηνή μπροστά μου. Μοναδικός θεατής της ζωής μου. Ένα ένα τα γεγονότα στέκουν για λίγα λεπτά και με αποχαιρετούν. Ανάθεμα κι αν ξέρω τίποτα! Περνώ από τα χρόνια πεισμωμένα, θυμωμένα πολλές φορές, γέρνω, πέφτω, σηκώνομαι, μετρώ τα λάθη μου, απρόσεκτη, ανεμοστρόβιλος, παθιασμένη, μοναχική κατά βάση, ουρανοκατέβατη, λυπημένη, χαρούμενη. Μετρώ πληγές, ρωγμές, γραμμές στους τοίχους, ρυτίδες. Ρωτήστε με πόσες κουκίδες έχει το ταβάνι μου! Τα σχέδια που κάνουν οι σκιές στους τοίχους, όταν ανάβω τα κεριά!
Καλή αντάμωση Μαρία, Μανώλη, Κάλλια, Μαρίνα! Τα καταφέραμε! Δυο παραστάσεις, δάκρυα, γέλια, αγάπη, παιδιά, έρωτας, ποίηση, κόσμος, γέφυρες που ενώσανε καρδιές! Πληγές που έκλεισαν! Σας χρωστώ!
«Αξίζεις μια αγάπη που να πάρει τα ψέματα,
που να σου φέρει τον ενθουσιασμό,
τον καφέ
και την ποίηση.»
Αντίο σε φίλους καρδιάς που έκαναν τον κύκλο τους και πήραν το δρόμο της ανάμνησης και της νοσταλγίας. Οι αδυναμίες μας πιο ισχυρές καμιά φορά από τη δύναμη μας! Οι φόβοι μας πιο δυνατοί από τις αλήθειες μας!
«Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.»
Ευχαριστώ σε ένα φίλο που ήταν παρών στα εύκολα, στα δύσκολα, διακριτικά, ουσιαστικά. Μια αγκαλιά, ένα βλέμμα, ένα χέρι στον ώμο, ένα χαμόγελο! Δε θέλει πολλά ο άνθρωπος για να πάει παρακάτω!
«Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει
θα ντυθείς μια καινούργια φορεσιά
και θα `ρθεις να σφίξεις τα χέρια μου
παλιέ μου φίλε»
Νίκο, στην ποίηση είναι όλες οι απαντήσεις! Ο άνθρωπος είναι λέξεις και σιωπές! Ευχαριστώ για τις ακροάσεις! Λίγο το έχεις να βρίσκεις στο δρόμο σου ανθρώπους που σε βλέπουν; Οι περισσότεροι απλά κοιτούν!
«Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται»
Κυρία Κούλα, χρωστώ κι ευχαριστώ για όλες τις ιστορίες από άλλες εποχές! Ξέρετε πόσο τις αγαπώ! Εικόνες, χρώματα, αρώματα, ζόρια, δυσκολίες! Αλλά κι ένας έρωτας ουσιαστικός, συντροφικότητα, ανθρωπιά, αγάπη! Δε μπορεί, δε γίνεται να χαθεί! Κάπου υπάρχει!
«Από μια νύχτα δραπετεύω σ’ άλλη νύχτα
κι όλο στην ίδια φυλακή γυρνώ Μανόλη
πνίξε τα λόγια τα βουβά μου λένε πνίχ’ τα
με μοναξιά τη μοναξιά μετράμε όλοι»
Κρατώ και μια βραδιά στη θάλασσα, Σεπτέμβρη μήνα, ζόρικη εποχή, μαζί σου, ένα πρωινό στο Γιούχτα, ένα ξενύχτι στο μικρό καναπεδάκι, στριμωγμένοι, με κουβέντες, αγκαλιές, αλήθειες, κατάθεση ψυχής. Καφέδες, τσιγάρα, κλάματα, γέλια, θυμό, λέξεις, πείσματα! Θα σε αγαπώ πάντα σαν τον πιο οικείο, δικό μου άνθρωπο! Είχα δυο χέρια να ακουμπήσω την ψυχή μου! Θα ξεχαστήκαμε στο χθες…
«Δυὸ μῆνες ποὺ δὲ σμίξαμε.
Ἕνας αἰῶνας
κι ἐννιὰ δευτερόλεπτα.
Τί νὰ τὰ κάνω τ᾿ ἄστρα
ἀφοῦ λείπεις;
Μὲ τὸ κόκκινο τοῦ αἵματος
εἶμαι.
Εἶμαι γιὰ σένα.»
Τη βγάλαμε και φέτος! Κουτσουρεμένοι, με απώλειες, σακατιλίκια, πληγές. Συνταξιδιώτες που βρεθήκαμε, αγαπηθήκαμε, χαθήκαμε, ξεχαστήκαμε! Άνθρωποι με τρωτά, αδυναμίες, εγωισμούς, πείσματα! Δεν ξέρω τι άλλο έχει αυτό το ταξίδι! Πόσες πληγές θα μετρήσουμε, πόσες καρδιές θα πενθήσουμε, σε πόσα κομμάτια θα σκορπιστούμε, πόσα χέρια θα χάσουμε! Μόνο μη ρημάξουμε ό,τι ζήσαμε! Να μην απαρνηθούμε πως είμαστε ζωντανοί και ελπίζουμε πως κάποτε θα καταφέρουμε να πούμε όλη την αλήθεια στον εαυτό μας!
Καλή χρονιά, φίλοι μου!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.