Ήμουν 5 χρόνων. Θυμάμαι τον πατέρα μου να ξυπνάει τη μάνα μου. «Σήκω. Πέθανε ο Ξυλούρης.» Ιεροσυλία ο ύπνος σε τέτοιες στιγμές. Πετάχτηκα κι εγώ πάνω. Δεν ήθελα να κοιμηθώ άλλο. Πέθανε ο τραγουδιστής που ακούγαμε στις βόλτες με το αυτοκίνητο.
Κι ύστερα η λαοθάλασσα στην κηδεία του. Η εικόνα ενός λαού που πλημμύρισε την Αθήνα. Η γιαγιά να κλαίει και να του λέει μοιρολόγια σα να ήταν γιος της. «Βάλε μωρέ την πλάκα να παίξει το Αρισμαροβιτσόβεργα». Έβαλε την «πλάκα» ο παππούς κι αρχίσανε το τραγούδι.
Δε θυμάμαι πολλά. Μονάχα τον κόσμο στην τηλεόραση που πάλευα να μετρήσω. Δεν τα κατάφερα. Μέχρι το 20 ήξερα τότε να μετρώ. Θυμάμαι και τον πατέρα μου να λέει πως τον φάγανε οι χουντικοί. Δεν τους ήξερα τότε τους κυρίους αυτούς.
Ήταν ο πρώτος «συγγενής» που έχασα. Πέντε χρόνων μέτρησα την πρώτη μου απώλεια. Πριν από 37 χρόνια…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.