Η ιντερφερόνη Άλφα 2Β είναι ένα φάρμακο που έχουν αναπτύξει οι Κουβανοί και μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν σε ασθενείς που έπασχαν από ασθένειες που είχαν να κάνουν με τον HIV (σάρκωμα Καπόζι), και σε διάφορους καρκίνους (λευχαιμία, μελάνωμα), ή σε φλεγμονές που οφείλονται σε ιούς, όπως είναι τα κονδυλώματα, ηπατίτιδα Β, ηπατίτιδα C. Παράγεται στην Κούβα από μια κοινοπραξία, και στην Κίνα, μετά από συμφωνία με τους Κουβανούς.
Το φάρμακο αυτό είναι το φάρμακο που χρησιμοποίησαν οι Κινέζοι κατά κόρο στην, επιτυχή όπως φαίνεται, προσπάθειά τους να περιορίσουν την εξάπλωση του covid-19. Και αυτό οφείλεται σε μια διαπίστωση: ότι ο covid-19 δρα με τέτοιο τρόπο που είναι σαν ένας συνδυασμός του HIV με το SARS. Σε πολλούς ανθρώπους το φάρμακο αυτό είχε πολύ καλά αποτελέσματα. Επιπλέον ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, πρόσφατα σε ομιλία του στο Καράκας, παρουσίασε το φάρμακο αυτό σαν το κύριο φάρμακο που θα χρησιμοποιήσει η Βενεζουέλα στην αντιμετώπιση του covid-19 και επίσης έθεσε το σύστημα υγείας της χώρας σε κατάσταση συναγερμού για τον επόμενο ένα χρόνο.
Όπως φαίνεται το φάρμακο αυτό τώρα το ανακαλύπτουν και μερικές δυτικές χώρες, από αυτές που σήκωναν το φρύδι όταν κάτι αναφερόταν στην Κούβα και ειδικά στα επιτεύγματά της όσον αφορά το σύστημα υγείας της χώρας. Κάθε τι που προερχόταν από εκεί ήταν εξ ορισμού εξοβελιστέο, αφού η χώρα αυτή δεν είναι δημοκρατική, είναι αυταρχική, ο λαός της είναι φυλακισμένος και δεν αφήνεται να ζήσει τις χαρές της ελεύθερης αγοράς του καπιταλισμού. Επιπλέον στη Λατινική Αμερική τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγελαφικά (θα ήταν γελοία αν δεν αφορούσαν ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο), αφού οι Κουβανοί γιατροί που είχαν γεμίσει τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, εκεί που δεν υπήρχε κανένα σύστημα δημόσιας υγείας και βοηθούσαν να μην πεθάνουν άνθρωποι, εκδιώχθηκαν από τη Βραζιλία και τη Βολιβία, στην πρώτη μετά την εκλογή ενός φασίστα στην προεδρία και στη δεύτερη μετά από το πραξικόπημα του Νοεμβρίου του 2019 και την ανατροπή του Έβο Μοράλες. Και στις δύο αυτές χώρες οι Κουβανοί γιατροί επιτελούσαν το έργο της πρωτοβάθμιας δημόσιας υγείας σε περιοχές που καμία κρατική δομή των χωρών αυτών δεν ήταν επαρκής. Οι γιατροί εκδιώχθηκαν και λοιδορήθηκαν ότι ήταν πράκτορες της Αβάνας. Όλα στο βωμό του πολιτικού συμφέροντος.
Τώρα ερχόμαστε στο σήμερα και στην κρίση του covid-19 που φέρνει στην επιφάνεια τη μεγάλη τρύπα των συστημάτων υγείας στις χώρες της ελεύθερης αγοράς του νεοφιλελευθερισμού και της θεώρησης της δημόσιας υγείας σαν ένα ακόμα εμπόρευμα, το οποίο διατίθεται στην ελεύθερη αγορά, που με τον ανταγωνισμό της διαμορφώνει τις τιμές του προϊόντος, που είναι πολύ απλά οι υπηρεσίες υγείας σε άρρωστους ανθρώπους, δηλαδή πολλές φορές έχει να κάνει με τη ζωή και το θάνατο. Η μεταφορά της κρίσης στην καρδιά του δυτικού ημισφαιρίου και σε μια χώρα σαν την Ιταλία, που έχει κατά κόρο εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες ιδιωτικοποιήσεις στο χώρο της υγείας, ακόμα και κλείσιμο νοσοκομείων τα προηγούμενα χρόνια, καταδεικνύει ακόμα πιο εμφατικά την τεράστια αδυναμία. Στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο του πάση θυσία κέρδους, ακόμα και στην επιδημία που βιώνουμε, όπου για πρώτη φορά οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να κλείσουν ολόκληρες χώρες και οι άνθρωποι παρακολουθούν ο ένας τον άλλον πίσω από οθόνες τηλεόρασης ή υπολογιστών, ένα τεστ διάγνωσης του covid-19 κοστίζει 200 ή 300€, ενώ τα συστήματα υγείας καταρρέουν, έχοντας αποδυναμωθεί τα προηγούμενα χρόνια και αναγκάζουν τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις στην ουσία να τα κρατικοποιήσουν εκ νέου, όπως έκαναν με την πρόσφατη κρίση των τραπεζών το 2008, όπου τις έσωσαν με κρατικά χρήματα.
Σε αυτή την περίσταση η συζήτηση για ένα δημόσιο σύστημα υγείας, εγγυημένο από την κρατική κυβέρνηση και για όλους, χωρίς καμία εξαίρεση, αναβιώνει με μεγαλύτερη ορμή από ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια. Ακόμα και στο κέντρο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, όπως φαίνεται από τις εκλογές για το χρίσμα των Δημοκρατικών, το σύστημα υγείας παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στις επιλογές των ψηφοφόρων και, ανεξάρτητα αν τελικά ο Μπέρνι Σάντερς πάρει το χρίσμα (όπως φαίνεται μάλλον όχι), η συζήτηση αυτή έχει ριζώσει ως ένα από τα βασικά ζητήματα που θα καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις τα επόμενα πολλά χρόνια.
Σε αυτή τη συγκυρία το επίτευγμα της Κούβας είναι αξιοσημείωτο. Όχι μόνο δείχνει ότι ένα δημόσιο σύστημα υγείας είναι εφικτό και βιώσιμο και εξυπηρετεί τις ανάγκες για τις οποίες φτιάχτηκε, αλλά και γίνεται και αφορμή για εξαγωγή τεχνογνωσίας προς τα έξω για να καταπολεμηθεί μια παγκόσμια επιδημία, τόσο μεγάλη όσο καμία από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Έχοντας περάσει μια πολιτική διαδρομή 60 και πλέον χρόνων μετά την επανάσταση, με ένα λυσσαλέο εμπάργκο από τις ΗΠΑ που κρατάει ακόμα, και με πολλά εσωτερικά προβλήματα, με πρώτο και κύριο τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα από την κυβέρνησή της, σήμερα η Κούβα γίνεται αφορμή και λόγος ανοίγματος μιας παγκόσμιας συζήτησης. Το ποια κατεύθυνση θα ακολουθηθεί, θα είναι μια εξέλιξη που θα κρατήσει χρόνια. Οι βάσεις όμως μπαίνουν τώρα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.