Η μουσική έχει πολλά χαρίσματα. Ανακουφίζει, κάνοντας πιο υποφερτή την καθημερινότητα, δίνει κουράγιο ανασύροντας ευχάριστες μνήμες από το παρελθόν και μας φέρνει πιο κοντά, προκαλώντας κοινά συναισθήματα.
Σε ένα από τα πολλά σημεία του κέντρου όπου κόσμος πάει κι έρχεται, στο σιντριβάνι των οδών Γλάδστωνος, Κάνιγγος και Γαμβέττα, παίζει κιθάρα ένας νέος άνδρας και τραγουδάει.
Συνήθως επιλέγει αγαπημένα τραγούδια και γνωστά σε όλους. Τραγούδια που έχουν τραγουδηθεί πολύ στις παρέες και αποτελούν συχνά καθημερινή συντροφιά.
Τις προάλλες έπαιζε τον Μπαγάσα του Άσιμου. Ένα τραγούδι που μιλά για τον Μπαγάσα Ουρανό, τον οποίο καμιά φορά κοιτάμε όταν δεν μας χωρά ο τόπος μέσα στην πόλη.
Ειδικά για τους Αθηναίους, ο Ουρανός είναι η δικιά μας Θάλασσα, αυτή που δεν μπορούμε να δούμε παρά τα ψηλά μας σπίτια, μιας κι υπάρχουν πολλά ακόμη άσχημα ψηλά σπίτια μπροστά απ’ τα δικά μας.
“Μια ανάσα γυρεύω για να γιάνω”, λέει κάπου το τραγούδι και ακούγοντας τον κάποιοι περαστικοί, ανασήκωναν το βλέμμα από το δρόμο. Κάποιοι κοντοστέκονταν και έδιναν λίγα δευτερόλεπτα ελευθερίας στον εαυτό τους. Στη συνέχεια άφηναν πρώτα την πιο σημαντική αμοιβή, ένα χαμόγελο και μετά λίγα κέρματα στη θήκη της κιθάρας του.
Ο συμπαθής τροβαδούρος, παίζει για πολλές ώρες και κερδίζει πολλά χαμόγελα. Έχει επιλέξει ένα σημείο που σπάνια επιλέγουν μουσικοί και έχει δώσει ζωή.
Από το σιντριβάνι που έχει στερέψει εδώ και χρόνια τρέχουν μελωδίες. Και στον πολύβουο κόμβο των σουβλατζίδικων, πλέον ξεχωρίζει μια ροκ φωνή.
Είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Η ανάσα που γυρεύουμε για να γιάνουμε, ο λόγος να αισθανόμαστε λιγότερο επώδυνα τη μοναξιά μέσα στο πλήθος.
Κυρίως όμως είναι η επιβεβαίωση της αίσθησης ότι είμαστε ακόμη ζωντανοί. Το όμορφο δεν έχει πάψει ακόμη να μας αγγίζει και όσο νιώθουμε ότι υπάρχει, τόσο θα υπάρχει η ελπίδα για τη ζωή που θέλουμε. Σε αυτή οι κιθαρίστες μας δεν θα είναι ούτε διέξοδοι, αλλά ούτε και τρύπες στα κουτιά που ζούμε εγκλωβισμένοι. Θα είναι απλά οι πινελιές που ολοκληρώνουν ένα όμορφο πίνακα.
Διάβασε αν θέλεις ακόμη:
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.