Τριπλός ελληνικός, τσιγάρο στριφτό, κλάμερ στο μακρύ πια μαλλί, ήλιος του Οκτώβρη σαν οκτωβριανή επανάσταση, θάνατος ενός αμετανόητου φασίστα, “γράμμα στον Κωστή” της Ξένιας Καλογεροπούλου, ένα μωρό που γελά, μια περαστική που αγαπά κάποιον Ιορδάνη, η ζωή που γράφει πάνω μας άλλοτε με καλλιγραφικά και άλλοτε βιαστικά και ανορθόγραφα.

Τα μαλλιά μου πια έχουν εκείνο το μήκος που μου επιτρέπει να πάω στο πιο χαρντ ροκ μπαράκι της πόλης και να κουνάω το κεφάλι σαν εκκρεμές πέρα δώθε, αλλά το αυχενικό σύνδρομο μου το απαγορεύει γιατί “η αγάπη είναι ζάλη” και θα σωριαστώ στο πάτωμα.

Σε λίγο θα βάλω γυαλιά πρεσβυωπίας κι ακόμα η έφηβη ουρλιάζει μέσα μου για εκείνη την επανάσταση που της είχα υποσχεθεί.

Έρημοι δρόμοι, ρακοποσίες στα χωριά, τα χρυσάνθεμα θα ξετσουμίσουν σε λίγες μέρες, κι αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι η ελπίδα παίζει κρυφτό μόνη και κανείς δεν την ψάχνει.

Οι Κυριακές θέλουν αέρηδες για να πάνε παρακάτω…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts

//