Πριν προλάβεις να εισέλθεις στην «εποχική κατάθλιψη» επειδή οι περισσότεροι γνωστοί σου φεύγουν έστω για 3 μέρες στην Πάρο, την Καλαμάτα ή έστω και το μαγευτικό Αγρίνιο, σκέψου τι εναλλακτικές έχεις αν μείνεις στην Αθήνα αυτές τις μέρες.
Μπορεί η Αθήνα του καυσαερίου και της βαβούρας που σε κουράζει σε καθημερινή βάση να γίνει ο εξωτικός προορισμός σου για να γεμίσεις μπαταρίες και να γυρίσεις στις υποχρεώσεις σου από Δευτέρα;
Νομίζω πως ναι.
Ακόμα κι’ αν δεν πιστεύεις στον Χριστό ή τις όλες θρησκευτικές τελετές των ημερών, μπορείς να πας στην εκκλησία για τη γνωστή βόλτα στον Επιτάφιο με το φαναράκι, για το αγαπημένο fashion police της Ανάστασης, αλλά και γιατί η φλόγα της λαμπάδας που κάποιος νονός νόμιζε πως έχεις ανάγκη όπως πριν 14 χρόνια, μπορεί να αναζωπυρώσει μέσα σου μία ελπίδα. Με λίγα λόγια , μπορεί να καταλήξεις ότι όντως είχες ανάγκη αυτή τη λαμπάδα, αν όχι για να ψάλλεις το «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών», τουλάχιστον για να θυμηθείς πόσο ίδιες μπορεί να είναι οι ανάγκες σου με εκείνες πριν 14 χρόνια. (Πάω στοίχημα πως και τότε ήλπιζες σε κάποιο θαύμα.)
Περνάμε στο θέμα του φαγητού που έχουμε φτάσει να ταυτίζεται με κάθε γιορτή και να την προσδιορίζει. Ίσως να μην έχεις την αυλή για να ψήσεις το αρνί, ίσως και να μη σε νοιάζει. Ίσως να είσαι vegetarian. Ίσως και ένα σουβλάκι ή ένα πιάτο μακαρόνια να είναι για ‘σενα το ίδιο. Όμως δεν είναι το φαί αυτό καθ’ αυτό. Είναι η παρέα γύρω από αυτό. Ακόμη και αν ψήσεις σε ένα garage , θα δεις τους συγγενείς σου , εκείνα τα μικρά ξαδέρφια που όλο το χρόνο πιστεύεις πως είναι χαζά και τα αποφεύγεις, αλλά θα έχει πλάκα, να συζητήσεις και να γελάσεις, με τους μεγάλους, με τους μικρούς, με τους εν πάση περιπτώσει δικούς σου ανθρώπους.
Αν ανήκεις στην κατηγορία της μοναξιάς, πάρε ένα αγαπημένο σου βιβλίο και ξάπλωσε στο πρώτο γρασίδι που θα βρεις. Να θυμάσαι ότι η Αθήνα έχει περισσότερο πράσινο απ’ όσο νομίζεις. Βρες το και πέρνα ένα απόγευμα σε αυτό. Ή δες την αγαπημένη σου ταινία με τη συνοδεία κουβέρτας και ζεστής σοκολάτας, όσες φορές το έχεις ανάγκη.
Αν δε σε νοιάζει τίποτα από τα παραπάνω και όντως μισείς όσους φεύγουν διακοπές και εσύ μένεις στην Αθήνα, πάρε ένα σοκολατένιο αυγό, όπως η 40χρονη τύπισσα χθες στα Εξάρχεια που το άνοιγε με την ίδια χαρά ενός παιδιού, ή ο κύριος στο “Repeat” που μαζί με την τυρόπιτα, πήρε μία σοκολατένια πασχαλίτσα και χαμογελούσε.
Εν κατακλείδι, όλοι χαμογελούν με το σοκολατένιο κοκοράκι. Ίσως σε κάτι τόσο απλό να συνοψίζεται η όλη έννοια του Πάσχα από την Ήπειρο μέχρι την Αθήνα, από τον χριστιανό μέχρι τον άθεο. Ότι κάποιος σκέφτηκε, πώς να σου φτιάξει τη διάθεση ένα πρωί που εσύ μισούσες όλο τον κόσμο, με το πιο απλό πράγμα που βρήκε μπροστά του.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.