Aλλαγές, μικρές δυσκίνητες πάντα πάνω στην αγαπημένη μου ταστιέρα. Αντικατοπτρίζονται μέσα από ένα θολό τζάμι, σκόρπιες, νευρικές, λάγνες και ανολοκλήρωτες. Γεμάτες πόνο, αλλά και ελπίδα. Δεν πρόκειται όμως για μία ενοχοποιητική παραμονή. Απλώς στη θέα ενός γεμάτου κάλους ορίζοντα, τα ερωτηματικά διογκώνονται. Εύκολα ξεστομίζεται η θεωρητική απελευθέρωση. Για καλό.
Γι’ αυτό ακούς μία ματαιοδοξία ενσαρκωμένη μέσα σε ένα ιστό αλλοιωμένης αναζήτησης ενός εγώ που δεν βρέθηκε ποτέ. Πολέμησε, έδειξε, αλλά δάκρυσε αντικρίζοντας την ωμή επίτευξη της ευτυχίας του.
Πράγματι ο χρόνος παρελθοντοποιείται και χάνεται. Αντέχει όμως να αποτελέσει σοβαρό κριτήριο κατεύθυνσης; Ίσως ναι, ίσως και όχι. Τίποτα δεν μπορεί να εξαγοραστεί με το ζόρι.
Σέρνοντας ένα παλιό συναισθηματικό κουφάρι, επιβεβαιώνεις τον κύκλο. Η διαφορά είναι ότι δεν πνίγεις την ηρεμία, αλλά τη σέβεσαι και την επιβάλεις. Πλέον το μεγάλο μοιάζει μικρότερο και το άπιαστο ορατά κατορθωτό…
(10/3/2012)
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.