Να ορίστε ένα πακέτο χαρτομάντιλα, θα τα χρειαστείς. Εγώ πάω να δηλώσω παραίτηση.
Όλα ξεκινούν από την στιγμή που επιλέγεις την γραμματοσειρά times new roman, μέγεθος 11, θέμα μηνύματος: τυποποιημένη καλημέρα, κόμμα, κενό, αλλαγή σειράς, μήνυμα και στο τέλος υπογραφή με όνομα και επώνυμο για να στείλεις μήνυμα σε κάποιον φίλο, ενώ κάποτε έστελνες χωρίς τίτλο θέματος, με greeklish, ερώτηση σε καθηγητή σχετικά με το μάθημα και με mail «πίκατσου1990».
Δεν είναι το σταράκι και το σκουλαρίκι που αρνούμαι να αλλάξω, είναι το σημείο μηδέν που προσπαθούν να μου κλέψουν για να με κάνουν μάζα. Είναι που πάνε να μου κλέψουν τον πιο όμορφο και αληθινό εαυτό μου.
Έχασες την αθωότητα του μηδέν. Ξέρεις τί είναι το μηδέν; Χα, άνθρωπέ μου το μηδέν είναι ό,τι καλύτερο σου συνέβη ποτέ και το προσπέρασες πια. Το σημείο που δεν έχεις καμία ιδιότητα και δεν χρειάζεται να στήνεσαι μπροστά από κανέναν με το ψεύτικο χαμόγελο του καθωσπρέπει ενήλικα που πλέον πρέπει να αφήσει τις σαχλαμάρες και να μπει σε καλούπι. Να μπει σε καλούπι γιατί δεν μπορεί για μια ζωή να είναι «χύμα».
Πρόσεχε τι λες, πως το λες, σε ποιον το λες και γιατί το λες. Πρόσεξε το λεξιλόγιό σου, δεν μπορείς να λες “καλημέρα, τι λέει Ελένη;” πρέπει να λες “καλημέρα σας κυρία Ελένη, πώς είστε; Σας εύχομαι να έχετε μια όμορφη μέρα” γιατί η Ελένη είναι αφεντικό σου. Να μιλάς στον πληθυντικό, τι σημασία έχει αν μέσα σου βρίζεις; Καμία. Σημασία έχει να εκφράζεις το σεβασμό σου μιλώντας στον πληθυντικό και ρίχνοντας ταυτόχρονα ένα χαμογελάκι προσεκτικό ίσα που να ταιριάζει στην περίσταση. Μην σε θεωρήσουν και χαζοχαρούμενο άνθρωπο. Πρόσεχε το ντύσιμό σου σε παρακαλώ. Πέτα τα λερωμένα σταράκια σου, μην σε θεωρήσουν καμιά ατημέλητη αναρχοαριστερή. Μπες σε στενά παντελόνια και πουκάμισα και κόψε και τα μαλλιά σου λίγο να δείχνεις πιο ευπρεπής, δεν είναι κακό το στυλ σου, αλλά ο κόσμος ξέρεις παρεξηγεί και καλώς ή κακώς κρίνει από την εμφάνιση. Εξάλλου, το έκανες τόσα χρόνια, δεν βαρέθηκες να θεωρείς τον εαυτό σου εναλλακτικό; Όλοι περάσαμε από την φάση σταράκι, σκουλαρίκι και ταττού, αλλά μεγάλωσες τώρα και πρέπει να γίνεις σαν τους άλλους.
Και ποιοι είναι οι άλλοι δηλαδή;
Δεν ξέρεις τους «άλλους;» Οι άλλοι είναι αυτοί με τους χαρτοφύλακες, τα υφασμάτινα παντελόνια και τα κοστουμάκια. Είναι αυτοί που δουλεύουν όλη την ημέρα για να γυρίσουν στο καινούριο τους σπίτι, να φάνε βιαστικά για να πέσουν να κοιμηθούν αφού «χαζέψουν» για λίγο στην HD τηλεόραση που καλύπτει τα ¾ του τοίχου τους. Ίσως κάνουν και ένα γρήγορο ανιαρό σεξ γιατί δεν προλαβαίνουν για παραπάνω.
Σταμάτα πια να μιλάς, σταμάτα σου λέω. Γι΄ αυτό σου είπα για το σημείο μηδέν, δεν δίνεις λογαριασμό σε κανέναν, ζεις όπως σε ευχαριστεί. Δεν έχεις να χάσεις τίποτα, ούτε δουλειά, ούτε καριέρα, ούτε όνομα στην αγορά, ούτε ιδιότητα, ούτε χρήματα. Δεν σε νοιάζει τίποτα από αυτά που λες τόση ώρα και είναι τόσο επιφανειακά, ενώ μου τα παρουσιάζεις με ύφος σοβαρότητας και δήθεν επιπέδου. Το σημείο μηδέν είναι το σημείο στο οποίο είσαι ο πιο αληθινός και αυθεντικός εαυτός σου. Το ανούσιο παιχνίδι της επιφανειακής σοβαρότητας και ωρίμανσης (τάχα μου) είναι ο πιο “επικίνδυνος” και ψεύτικος εαυτός σου, να το ξέρεις. Γι΄ αυτό την αλλαγή και την επανάσταση την κάνουν οι νέοι. Είναι στο σημείο μηδέν του καλύτερου και πιο αγνού εαυτού. Κάνουν έρωτα και το ζούνε, τρέχουν να προλάβουν το τελευταίο λεωφορείο, το χάνουν, αλλά αποφασίζουν να πάνε περπατώντας χωρίς να δυσανασχετήσουν και να πάρουν ταξί μιζεριάζοντας για τα κακά που τους έτυχαν (δήθεν) σήμερα. Μοιράζονται μια σκηνή, μια κιθάρα, πενήντα ευρώ, δέκα μπύρες και ατέλειωτα βράδια τραγουδιού, πειραγμάτων, γέλιου και ονειροπόλησης για την ζωή τους. Μην μου λες τίποτα λοιπόν, σώπα, πέταξε το χαρτοφύλακα, ξέσφιξε την γραβάτα και κάτσε στην αμμουδιά μαζί μου. Άκου το κύμα και προσπάθησε να θυμηθείς το σημείο μηδέν σου.
Εγώ πάω να δηλώσω παραίτηση. Το σκέφτηκα σοβαρά, θα διαλέξω τα σκουλαρίκια και τα σταράκια. Χμ! Γι΄ αυτό δημιουργούνται οι μάζες, σε υποχρεώνουν να φύγεις από το σημείο μηδέν, προκειμένου να γίνεις σοβαρός επαγγελματίας. Να βρεις δουλειά και να έχεις πιθανότητες να γίνεις σαν τους άλλους. “Δηλώνω παραίτηση” λοιπόν.
Όχι, δηλώνω παραίτηση, ορίστε και ένα δεύτερο πακέτο χαρτομάντιλα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.