της Ναταλίας Τούντα
Ζούμε το κάθε μερόνυχτο σε λούπα. Ο καφές της Τρίτης δεν έχει καμία διαφορά από τον καφέ της Κυριακής. Η ζωή μας δεν είναι σε παύση, αλλά σε αδιάκοπη επανάληψη. Οι καραντίνες πάνε κι έρχο...
Το ξέρω πως φοβάσαι. Όταν μικραίνει η μέρα μεγαλώνουν οι φόβοι. Αρχίζεις τους εσωτερικούς μονολόγους. Εκείνους τους μεγάλους, τους ατέρμονους. Την ώρα που σουρουπώνει. Αλλάζεις κι εσύ χρώματα, σκοτεινιάζεις...
