Τους ανθρώπους τους καταλαβαίνω καλύτερα από τα γραπτά τους. Σα μανιακή μάζευα πάντα σημειώματα και γράμματα. «Σ’ αγαπώ να προσέχεις», «Υπομονή. Ζωή είναι και θα περάσει», «Ήρθα αλλά έλειπες. Θα ξανάρθω», «Συγν...
Μπορεί να φαίνεται ακραίο τούτη την εποχή, αλλά πολύ φοβάμαι πως στο μέλλον η παραπάνω φράση δεν αποκλείεται να μπει στο ρεπερτόριο της ελληνίδας μαμάς, μαζί με τις άλλες ουτοπικές φράσεις εκφοβισμού και σύνεσης του παιδιού της.
