Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας,
σα μια σειρά κεράκια αναμμένα -
χρυσά, ζεστά και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπ...
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου πο...
Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και κ...
Πάνε ακριβώς 90 χρόνια από εκείνη την ημέρα του 1926 που η Έλλη Λούκου γεννιέται στα Βίλια Αττικής. Η Έλλη θα αποτύχει να εισαχθεί με εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη σχολή Κοτοπούλη.
...
Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό ‘χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθ...
"Ο παντρεμένος ζει σαν σκύλος και πεθαίνει σαν άνθρωπος. Ο ανύπαντρος ζει σαν άνθρωπος και πεθαίνει σαν σκύλος", έλεγε ο Καβάφης. Και μάλλον λίγοι θα τον αδικούσαν. Περισσότερο όμως από φράσεις σαν κι αυτή έμει...
Δύο περιοδικές εκθέσεις αφιερωμένες στον Κ. Π. Καβάφη βρίσκονται ήδη εν εξελίξει από τις 31 Μαΐου και θα ολοκληρωθούν στις 31 Αυγούστου στη Θεσσαλονίκη. Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού δίνει στους θαυμαστές του ποιητή τη δυνατότητα να επισκεφθούν τις δύο αυτές εκθέσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και αν το θελήσουν παραπάνω από μια φορές.
Το πρότζεκτ "Εκάβη" του Αλβανού σκηνοθέτη, Ένκε Φεζολλάρι, παρουσιάζεται στο χώρο του "Ένα Θέατρο για τις Τέχνες" στο Θησείο, όπου ο ευριπίδειος λόγος αναμειγνύεται με αλβανικά λαϊκά άσματα, την ποίηση του Καβάφη, αφρικανικά παραδοσιακά παραμύθια και ένα συνεχές μοιρολόι για αυτά που έφυγαν, το ανείπωτο παρόν και το απροσπέλαστο μέλλον τραγικών προσώπων.
Κι αν δεν μπορείς νά κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μήν τήν εξευτελίζεις μές στήν πολλή συνάφεια του κόσμου,μές στές πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Σαφώς κι οι άνθρωποι είναι η ίδια η ιστορία και ο πολιτισμός μιας χώρας αλλά μην απατάσαι, αυτή τη στιγμή διανύουμε αποστάσεις διαρκώς, κάνουμε 2 χιλιόμετρα και γυρνάμε ξανά πίσω, πηγαινοερχόμαστε λες και κάνουμε κούρσες που θα 'ταν για κοινό ενός θεατή αλλά τους πληρώνουμε για να μας δούνε, συνεχώς κολλημένοι στις ίδιες κινήσεις, στις ίδιες υποτυπώδεις τακτικές, να μοιράζουμε κουπόνια ψεύτικα που υπερεκτιμώνται στο τέλος ενώ οι ηθοποιοί πληρώνουν εισιτήριο.