Το ακουμπισμένο ποδήλατο στα κάγκελα πολυκατοικίας, δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα ξεχασμένο παλιοσίδερο σε ταράτσα. Ακούνητο, σκουριασμένο, λεκιασμένο από τη βροχή, μ' ένα λευκό παραπεταμένο πανί να καλύπτει τ...
Και έτσι όπως είχα ξαπλώσει 1.30 τα μεσάνυχτα, σηκώθηκα για να κλείσω την μπαλκονόπορτα. Ήταν ένα βράδυ γύρω στα τέλη Σεπτέμβρη, το φθινόπωρο είχε αρχίσει δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή του στη ζωή μας για α...
Πάντα μου άρεσε με κόκκινα μαλλιά. Ταίριαζαν με το πάθος της. Έκαναν κοντράστ με τη μελαγχολία των ματιών της. Πόσο αγάπησα τα μελαγχολικά μάτια! Κι ας χαμογελούσε το πρόσωπο. Τα μάτια είναι αυτόνομα. Εκεί να κ...