Σηκώθηκα από το κρεβάτι στις 6.00 π.μ. Μη με ρωτάς αν έκλεισα μάτι. Όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος λιγοστεύει ο ύπνος. Μέσα στο κεφάλι μου έχω κάθε μέρα πολλά μικρά ανθρωπάκια που φλυαρούν, κάνουν φασαρία, με ξεσηκών...
Γκρίζες Προσδοκίες
V. Ο Κήπος του Πόνου
Κάτω από διάφανα λουλούδια
Αφήνομαι να κοιμηθώ
Και τα ατσάλινα αγκάθια τους με τρυπούν
Μου πλέκουν μία νέα φορεσιά από πόνο
Και ευλαβικά τη φ...
Γκρίζες προσδοκίες
ΙΙΙ. Ρώσικη Ρουλέτα
Θέλω απλά να σ’ ακουμπήσω.
μια στιγμή να ξέρω ότι είσαι εδώ
Κι αν φύγεις μετά, θα σιωπήσω.
Κι αν πονέσω ξανά, θα είναι απτό.
Το άδικο να το βυθ...
Βάλαμε και σύνορα. Και φράχτες στις καρδιές μας. Μοιράσαμε τον κόσμο λες και είναι τσιφλίκι μας. Σέρνει μια λύπηση η ουρά των ανθρώπων. Λύπηση και στωικότητα. Να παραδίδεις την τύχη σου στο τυχαίο! Φαντάσου παρ...
Η παράσταση Μονάδα Μέτρησης Πόνου-βασισμένη στα διηγήματα «Ο μαύρος γάτος» (1916) του Ιωάννη Κονδυλάκη, «Aρκούδα» (1893) και «Aυτόχειρ» (1895) του Mιχαήλ Μητσάκη-μετά από την πετυχημένη παρουσίαση της στα πλαίσ...
Σωπάστε μην μιλάτε άλλο, αλήθεια σωπάστε. Σιχάθηκα τον κανιβαλισμό του ανθρώπινου πόνου. Πως βρέθηκε, πώς πέθανε, τι σκεφτόταν, πώς νιώθουν οι γονείς του; Κλίμα οδύνης λένε. Τί θα ήταν μωρέ; Κλίμα χαράς; Αηδία ...
Για κάθε άνθρωπο που κουβαλάει μια ιστορία. Για κάθε σημάδι πάνω σε ένα βασανισμένο κορμί.
«Αυτό το σημάδι το ‘χω από τότε που έπεσα με το ποδήλατο» συνήθιζε να λέει η Γκρέις, «θα το κουβαλάω μια ζωή».
«Π...