Κυριακή. Θυμήθηκα εκείνο το απόσπασμα από το Βακαλόπουλο : “τις Κυριακές οι άνθρωποι είναι εξομολογητικοι, αισθάνονται ότι αν δεν τα βγάλουν όλα, θα παραιτηθούν μια για πάντα από τις επιθυμίες τους…”

Κυριακή. Έχει αλλιωτικη μυρωδιά. Σαν χαλασμένο φρούτο, σαν ξυδιασμενο κρασί, σαν παραίτηση.

Η Αμαλία λέει ότι στα γεράματα θα έχουμε πολλές ιστορίες να πούμε. Οι δικες μου θα είναι σαν να ακούγονται τα Carmina burana. Carmina burana στυλ! Κρεσεντο! Απογείωση! Θα με αφήνουν να μιλώ τελευταία. Μετά από τόσα χρόνια θα γελάμε. Δε θα κλαίμε πια.

Κι ύστερα κλαίει με την ασχήμια μας. Την ασχήμια των ανθρώπων. Η γενιά μας. Τόσο ψεύτικη, ανέντιμη, σάπια, προβληματική.

Κυριακή. Σαν παραίτηση, σαν λυγισμένα γόνατα, σαν βροχή που δεν ξεδίψασε το χώμα. Σαν εγώ κι εσύ! Σαν να γδυθηκαμε τους εαυτούς μας.

Από το βάθος ακούγονται Carmina burana. Σαν τις ιστορίες μας. Με απάτη, προδοσίες, αηχες κραυγές.

“Γιατί η δολοφονία είναι ποινικό αδίκημα, ενώ ο χυδαίος εμπαιγμός δεν είναι;” Έτσι είπαμε καληνύχτα…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts

//