Editorial
Κεντρικά ζητήματα με άλλη γεύση απ’ αυτές που είχαμε συνηθίσει για πολύ καιρό εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, στο διάστημα που μεσολάβησε από το πρώτο editorial. Αναμφίβολα η επικαιρότητα διαμορφώνεται με άλλους όρους, συγκριτικά με το παρελθόν, έστω κι αν η δημόσια ατζέντα ποτέ δεν είναι βαρετή. Ειδικά από τη στιγμή που πια και τα ίδια τα media συμμετέχουν με τελείως διαφορετικό ρόλο στη διαμόρφωσή της, όντας κτήματα ολιγαρχών με βλέψεις, φιλοδοξίες και μεγάλα στόματα.
Την Κυριακή στη ΔΕΘ, στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού, συζητήθηκε το θέμα των πολυπόθητων επενδύσεων και τον τρόπο με τον οποίο θα πραγματοποιηθούν. Λίγο η επίσκεψη Μακρόν με την επιχειρηματική κομπανία που τον συνόδευε, λίγο οι αληθινές προοπτικές για δουλειές σε μια χώρα με τρομακτικά ποσοστά ανεργίας (σ.σ το τί είδους δουλειές, μισθούς και συνθήκες περιλαμβάνει αυτό το πρότζεκτ χρήζει άλλου σημειώματος, ξεχωριστού), λίγο και η ανάγκη να δούμε οικονομικούς κολοσσούς να εμπιστεύονται τη «σταθεροποιημένη» και «ελπιδοφόρα» μεταμνημονιακή Ελλάδα, έφερε την κουβέντα προς τα κει. Ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε σχετικά: «Αν καταστρέψουμε το περιβάλλον δεν θα έχουμε παραγωγή στη χώρα». Άπαντες σκέφτηκαν τις Σκουριές. Όχι τυχαία, όπως ουδόλως τυχαία έγινε η δήλωση, αλλά και ό,τι ακολούθησε.
Την επόμενη ημέρα η Eldorado Gold ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναστείλει τις εργασίες της στη Χαλκιδική, αφού δεν βρίσκει μια «συνεργάσιμη κυβέρνηση», που θα της εξασφαλίσει τις απαραίτητες άδειες για τη συνέχισή τους. Ήταν το επόμενο βήμα μετά την προσφυγή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας στη διαιτησία, τον περασμένο Ιούνιο, το μεθεπόμενο μετά την απόφαση Σκουρλέτη να αμφισβητήσει ανοικτά τη μεταλλουργική μέθοδο του flash melting , που προκαλεί ανυπολόγιστη βλάβη στο φυσικό περιβάλλον και ένα ακόμα στο συνολικό χρονικό της παρουσίας της εταιρίας στις Σκουριές και της συνύπαρξής της με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, από τον Ιανουάριο του 2015.
Ήδη έκτοτε ξεκίνησε το «γαϊτανάκι» των τοποθετήσεων, αρχικά από την πλευρά της κυβέρνησης, που κάνει λόγο για «εταιρία που πρέπει να σέβεται τους νόμους» και για μια «χώρα που δεν είναι μπανανία», στη συνέχεια από την Eldorado, που απειλεί πως θα ζητήσει έως και 10 δις αποζημίωση, εάν η επένδυση ακυρωθεί, και φυσικά του Τύπου. Ελεγχόμενου και μη, διαπλεκόμενου ή ανεξάρτητου. Άλλοι ψάχνουν να βρουν τις αληθινές προθέσεις της κυβέρνησης, που στο θέμα των Σκουριών ποτέ δεν ήταν ξεκάθαρη, άλλοι την άκρη του νήματος που ενώνει τις εξελίξεις και αποκαλύπτει το παιχνίδι.
Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα των εντυπώσεων που θέλει να κερδίσει ή να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας την ιστορία από την αρχή, καταλήγει κανείς πως όπου φτωχός κι η μοίρα του. Ποιο κράτος να σεβαστεί η Eldorado, ποιούς νόμους, ποιο υπουργείο και ποιο κοινοβούλιο. Η εταιρία απευθύνεται στο κράτος και επιζητάει, σχεδόν εύχεται, να προκύψει μια «συνεργάσιμη προς τους σκοπούς κυβέρνηση». Θυμάται δε υπό ποιές συνθήκες εγκαταστάθηκε στις Σκουριές, βλέπει και την αντιπολίτευση να σπεύδει να την υπερασπιστεί και παίρνει «αέρα». Επιτίθεται στην κυβέρνηση, ουσιαστικά γιατί ψάχνει τον «Υπουργό Επενδύσεων», όπως εκείνη τον φαντάζεται, μα το τηλέφωνο δεν το σηκώνει κανείς. Ή, πιο σωστά, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Eldorado, κάνουν αναπάντητες ο ένας στον άλλον. Έως τώρα…
Κι αν οι Καναδοί και οι εξ Ελλάδος επίκουροι ψάχνουν τη διεύθυνση του «υπουργείου Επενδύσεων», ταυτόχρονα, στα θεάματα του λαού, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Ιβάν Σαββίδης και πλείστοι όσοι «εξυγιαντές», ψάχνουν τον… Υπουργό Πρωταθλήματος. Ο Αλέξης Τσίπρας, σε αποστροφή του στη Θεσσαλονίκη, αναφέρθηκε σε έναν τίτλο για τον ΠΑΟΚ, σαν το μόνο που λείπει πια από την πόλη. Οι Πειραιώτες, με εχθρική διαιτησία, δεν φεύγουν με τη νίκη από την Ξάνθη και ο πρόεδρός τους σπεύδει να κατακεραυνώσει τον πρωθυπουργό, επιχειρώντας να ανοίξει διάλογο μαζί του και να «απαντήσει» στην ευχή του για πρωτάθλημα του «δικέφαλου του Βορρά». Κόντρα που κρατάει χρόνια, μα πλέον έχει ενσωματώσει και πολιτικό περιεχόμενο.
Εύχεται όντως κάτι τέτοιο ο Τσίπρας; Έχει πράγματι τόσο καλές σχέσεις με τον Σαββίδη; Όποιος θυμάται τις υποκλίσεις του Ρώσου ομογενή στον πρωθυπουργό, στις δηλώσεις του τον Σεπτέμβριο του 2016, μετά τον πλειστηριασμό των τηλεοπτικών αδειών, απαντά μάλλον θετικά. Το θέμα είναι πως, στο παρελθόν, για λιγότερο εμπρηστικές δηλώσεις από αυτές του Μαρινάκη στην Ξάνθη, έχουν εγερθεί ζητήματα τάξης και ηρεμίας στις τάξεις των φιλάθλων, υπό τον φόβο επεισοδίων των χούλιγκαν που σπεύδουν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του Προέδρου (σ.σ με κεφαλαίο «π»), δηλαδή της ομάδας.
Αυτή είναι άλλωστε η νέα πραγματικότητα. Όχι πως ποτέ ο αθλητισμός δεν επηρεαζόταν από τις πολιτικές ή κοινωνικές εξελίξεις , μια πια αυτό έχει πάρει την πιο άχαρη μορφή του.
Επιχειρηματίες των σπορ ταυτίζονται με κόμματα και παρατάξεις, συμμετέχοντας έως και ενεργά στις εξελίξεις, αγοράζουν ή ελέγχουν ΜΜΕ, τα οποία απευθύνονται στο θυμικό και ομνύουν στο «δίκαιο» του «ερυθρόλευκου», του «πράσινου», του «κιτρινόμαυρου» και του «ασπρόμαυρου» λαού και ο «12ος παίκτης» της ομάδας καλείται να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του, κόντρα στον Κοντονή, τον ΣΥΡΙΖΑ, πλάι πλάι και με φασίστες άμα λάχει.
Αυτό έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, προς αυτή την κατεύθυνση έδωσε το σύνθημα και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, προειδοποιώντας και ζητώντας ουσιαστικά λύσεις για τα προβλήματά του, δηλαδή της ομάδας του.
Όλοι φαίνεται να ψάχνουν έναν υπουργό και να που ίσως, πράγματι, το να είσαι υπουργός στην Ελλάδα να είναι η πιο δύσκολη δουλειά…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.