Υπάρχουν κι αυτές. Τραγικά όμορφες. Καταδικασμένες μέσα στην πολυφωνία και στην οχλαγωγία. Να δίνουν πάτημα, να συντονίζουν το βηματισμό, να αφήνουν στόματα ορθάνοιχτα. Όμορφα στόματα! Για φίλημα.. Να μοιάζει μετριότητα η ζωή των άλλων και σημαντική η δική σου. Να λες πως για τούτο μόνο αξίζει η ταλαιπωρία και οι σταυροί που θα σηκώσεις μέχρι το τέρμα, για τις πιο μεγάλες, τις πιο λατρεμένες σου αλήθειες.

Σε παρακολουθώ εδώ και μέρες. Μονάχα σιωπές. Βουβή μυσταγωγία. Ηρεμία πριν την καταιγίδα. Πριν από το ξέσπασμα. Πριν να κραυγάσεις και να φτύσεις όλες τις γυμνές αλήθειες. Τις δικές σου και των άλλων. Μα πρώτα πρέπει να αποκοπούν από τον κόσμο, να μεταφραστούν, να ερμηνευτούν κι ύστερα να παραδοθούν στους αέρηδες για να κάνουν «μπούγιο» και εντύπωση. Επιχειρείς να τις βάλεις σε σειρά. Να τις στοιχίσεις. Να τις «μιξάρεις».

Αλήθεια πρώτη! Οι φίλοι οι σημαντικοί σου, οι αγαπημένοι σου, στη σταύρωση και στην ανάσταση εκεί. Πάντα εκεί. Κι εσύ παρούσα στη δικιά τους. Να μαζεύουν τα ρετάλια και να φτιάχνουν καινούρια σκηνικά. Να στρώνουν τον κακοτράχαλο δρόμο για να περάσεις και να μην σκοντάψεις ποτέ ξανά. Να σε περπατάει η ζωή και να σε πηγαίνει στη θάλασσα κι εκείνοι να περιμένουν να γυρίσεις. Και να θες κι εσύ να τους ξαναδείς κι ας άλλαξαν οι τόποι και τα περάσματα.

Αλήθεια δεύτερη! Ο έρωτας με τη μεγαλοστομία του και την απρέπεια του. Ο έρωτας που σε παραμερίζει και σε προσπερνά και σε κοντράρει με το είναι σου και τη λογική. Οι έρωτες μας ένα μεγάλο πανηγύρι με λούνα πάρκ και ρόδες που γυρίζουν και «σημαδεύουν» με όπλα και βαράνε στο ψαχνό. Και περπατάς ίσια κι όμως βρίσκεσαι απέναντι και σε κοιτάς και δε σε αναγνωρίζεις. Ο έρωτας που δε δέχεται κλισέ και κανόνες και στεγανά!

Αλήθεια τρίτη! Η σοφία του καιρού που σε κάνει μεγαλώνοντας να απολογείσαι, να καταδικάζεσαι στη μετριότητα και να επαναστατείς γιατί είσαι ακόμα ζωντανός. Η σοφία του ένα «θα δούμε» που ποτέ δεν είδαμε μα ακόμα ελπίζεις κι όταν ελπίζεις όσο κλειστοφοβικός κι αν είσαι θα τα καταφέρεις να στριμωχτείς και να επιβιώσεις.

Αλήθεια τέταρτη! Λατρεμένη μου ρυτίδα! Χαραμάδα στο μέτωπο. Πέρασμα, δίοδος, φευγιό. Ρωγμή του χρόνου που θα έρθει κι όχι εκείνου που έφυγε. Μπορεί να περάσουν δυο ζωές και να μην την δεις. Να μην την παρατηρήσεις ποτέ. Να την προσπεράσεις. Και είναι κρίμα γιατί αυτή μπορεί να σου μάθει πως με ορθοπεταλιές το ποδήλατο έχει περισσότερο ενδιαφέρον όσο επικίνδυνο κι αν γίνεται.

Αλήθεια πέμπτη! Η διαδρομή σου κρίνεται από τις πράξεις σου και όχι τόσο από τα λόγια. Βουτηχτής στο κενό αν αυτά τα δυο δεν ταιριάζουν. Αν αυτά τα δυο δεν πορεύονται αγκαζέ. Φρικτά ανέραστη η ζωή αν δεν τα βάλεις και τα δυο δίπλα δίπλα. Η ζωή σου μετέωρη σα σύννεφο μολυβένιο.

Αλήθεια έκτη! Ο χρόνος σκιάχτρο που έφτιαξαν οι δυνατοί για να δικαιολογούν την αδυναμία τους. Η ψυχή δε γερνά παρά μόνο αν της δώσεις το «οκ»! Βόλεμα και ξεβόλεμα. Να λέει το κορμί όχι και η καρδιά να σπρώχνει και να παλεύει να νικήσει τα δευτερόλεπτα. Να φοβάται το κορμί τα ύψη κι αυτή να ζυγιάζει τα φτερά και να πετά στο κενό.

Αλήθεια έβδομη! Να βλέπεις παιδιά να μεγαλώνουν και να σε αγαπούν ακόμα γιατί κάποτε πίστεψες πολύ σε αυτά και δεν «κώλωσες» να τους δώσεις βάθρο να ανέβουν και να σε δουν από εκεί. Να σου μιλούν με λατρεία και να σε υπολογίζουν ακόμα και τώρα που μεγάλωσαν κι έφτιαξαν το δικό τους σκαλοπάτι. Και να σε προσκαλούν να το μοιραστείτε!

Αλήθεια τελευταία! Η διαδρομή της μέχρι τώρα ζωής σου που τα είχε όλα! Και χαρές και πίκρες και δάκρυα, κυρίως δάκρυα, και γέλια και αποχωρισμούς και έρωτες και χωρισμούς και αγκαλιές και αγάπες. Όλα δικά σου. Θησαυροί πολύτιμοι. Άνθρωποι σημαντικοί. Και πάθος γιατί η ζωή χλιαρή δεν αξίζει. Στο μέγιστο βαθμό. Στο απόλυτο παραλήρημα ζωής και κομμένης ανάσας χωρίς αναπνευστήρες και μπουκάλες. Καλός βουτηχτής είναι αυτός που κρατάει την ανάσα και βουτά και λυτρώνεται από τα βαρίδια κι ας μην ξέρει το μετά. Δίκτυ προστασίας δεν υπάρχει. Αν τύχει όμως και τα καταφέρεις το χειροκρότημα σε κρατάει στην πίστα και σου δίνει καινούρια φτερά.

Αλήθειες αγαπημένες! Γιατί η ζωή είναι τραγικά όμορφη και φριχτά ωραία. Κι αν ζεις μαθαίνεις πως η αλήθεια είναι ξεβόλεμα και αγώνας…

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σπούδασε Ιστορία – Αρχαιολογία και Συντήρηση Έργων Τέχνης αλλά εργάζεται στην εκπαίδευση. Πιστεύει στην αυτοδιάθεση των ανθρώπων και στην ελευθερία. Ονειρεύεται ακόμα σαν παιδί κι ελπίζει πως κάποτε θα καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Γράφει όταν οι σκέψεις στριμώχνονται και διεκδικούν χώρο στο κεφάλι της. Έχει πια την πεποίθηση ότι όλοι είμαστε περαστικοί κι έχουμε την ανάγκη να βρούμε άξιους συνταξιδιώτες που θα λέμε μόνο αλήθειες. Αγαπημένες της λέξεις η ουτοπία και η χαρμολύπη. Ίσως γιατί έχει καταλάβει πως αυτό είναι η ζωή.

Related Posts

//