– Σαν σήμερα, Δημήτρη. Θυμάσαι; Σαράντα πέντε χρόνια από τότε.
– Θυμάμαι. Ετοιμαστήκαμε όλοι βιαστικά. Πώς πέρασαν τα χρόνια!
– Στο σκαλοπάτι καθόμουνα. Με το νυφικό. Κάτασπρο, μακρύ, φαρδύ για να χωράει την κοιλιά μου. Άφτιαχτο ακόμη το σπίτι. Στα μπετά.
Ο γάμος σε ένα μικρό ξωκλήσσι στον κάμπο. Είκοσι άνθρωποι με το ζόρι. Η μάνα μου κοπελούδα όμορφη, ανυποψίαστη, χαρούμενη, ερωτευμένη. Ο πατέρας μου νέος, γελαστός, υπεύθυνος, έτοιμος σαν από πάντα να σηκώσει στις πλάτες τον ουρανό, σαν τον Άτλαντα. Ετούτος ο γάμος κόντρα στα ζόρια της επταετίας, την αστυνόμευση, το φόβο. Ετούτος ο γάμος ελπίδα και για τους δυο. Στο ξωκλήσσι της Παναγίας στον κάμπο.
Ίσα που πρόλαβε να τους ευλογήσει ο παπάς. Η μάνα μου έγκυος την αφεντιά μου. Σε δυο μήνες θα ξετσούμιζα. Αττίλας. Κύπρος. Επιστράτευση. Κάλεσαν και τον πατέρα μου μαζί με άλλους νέους στο χωριό. Στα 24 με γυναίκα και παιδί στα προσεχώς. Κλάματα, οδυρμός, αποχαιρετισμοί’ φιλιά. Ακόμα δεν είχαν σκουπίσει το ρύζι κι έπρεπε να φύγει. Εγώ στα σπλάχνα της να της σπαράζω την καρδιά με το βουβό κλάμα μου.
Πήγε μέχρι τις Μοίρες. Τους μάζεψαν σε ένα σχολείο. Τους είχαν εκεί να περιμένουν. Άντρας στα 24! Γύρισε μετά από δυο μέρες. Δεν ήταν στους καταλόγους το όνομά του. Δεν έμαθε ποτέ το γιατί. Του είπαν να γυρίσει πίσω στη γυναίκα του.
Εγώ γεννήθηκα το Σεπτέμβρη. Κι όμως είναι σα να τα θυμάμαι όλα. Την αγωνία της, το φόβο του, το άγνωστο. Ένιωθα το παράπονό της. Την έβλεπα με το νυφικό να του σφίγγει το χέρι. Άκουγα το κλάμα της. Άκουγε κι εκείνη το δικό μου. Πάλευα μέσα στα σπλάχνα της να βγω. Δεν ήταν η ώρα μου. Δεν ήταν και η δική του να φύγει. Κράτησε την υπόσχεση που μου έδωσε. Είπε πως θα ξαναγυρίσει.
“Τούτες τις μέρες ο άνεμος μας κυνηγάει.” Κι εγώ επετειακά θυμήθηκα τη δική μου αγωνία. Την πρώτη μου πριν αντικρίσω το φως της ζωής. Ένας σπόρος που ακόμα δεν είχα φυτρώσει. Ένα μωρό που άκουγε κλάματα και παράπονα και νόμιζε πως ήταν νανουρίσματα και παραμύθια.
Σαν σήμερα….
*Η φωτογραφία είναι της Κρυσταλλίας Ιωαννίδου.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.