Ψιλο-λόγια

Μία στήλη, ελεύθερης, ανήσυχης και ευαίσθητης γραφής

Στην αυγή του φόβου, της παράνοιας, της αθλιότητας. Ψάχνοντας…

Σκαλίζοντας λέξεις και φράσεις σε παλιά βιβλία πέρα από τον Ατλαντικό, με φόντο την εκλογή ενός "πορτοκαλόμορφου" φασίστα. Έλεγε, κάποτε, ο Γκρέγκορυ Κόρσο πως η "σπορά των λέξεων" εμφανίζεται εκεί που η ξέ...

Ελεύθερος

Έχεις νιώσει ποτέ την απελευθέρωση που προσφέρει μια βουτιά; Μια βουτιά στη θάλασσα, εννοώ, από κάποιο ψηλό βράχο. Ο πρώτος φόβος: Είναι ψηλά. Κι αν χτυπήσω; Κι αν πέσω σε άλλο βράχο; Κι αν τελικά το νερό είνα...

Κολύμπι στη θάλασσα της ζωής

Σκεφτόμουν σήμερα καθώς έκανα μια βουτιά μέσα στον βυθό του μυαλού μου, την λειτουργία του ύπνου. Όταν κλείνεις τα μάτια και βυθίζεσαι σε αυτόν τον προσωρινό λήθαργο, ξεχνάς για λίγο όσα σε βασανίζουν, ξεχνάς γ...

Οι προβλέψιμοι άνθρωποι

Αθυρόστομη πάντα αλλά με μεγάλες αλήθειες. Την εμπιστευόμουν απόλυτα. Την ακολουθούσα τυφλά. Αφουγκραζόμουν κάθε λέξη, κάθε ανάσα της. Ξέπνοη πήγαινε πέρα – δώθε σα βαρκούλα που τη νανουρίζουν τα κύματα. Φωτισμ...

«Γυναίκες της συγνώμης»

Για τη γιαγιά Αναστασία που φρόντιζε πάντα τους άλλους, που δεν είδε ποτέ τίποτα πέρα από το χωριό της, που ονειρευόταν τα βράδια ότι είναι πουλί και θα πετάξει. Για τη θεία Άννα που ερωτεύτηκε το Γιάννη αλλ...

Αυτό είναι ζωή

Πριν λίγες ώρες, τα μεσάνυχτα, πετύχαμε μια ομάδα μουσικών να προχωρά στο δρόμο. Όλοι τους ντυμένοι αποκριάτικα. Ο ένας κρατούσε την τσαμπούνα, άλλοι δύο τα νταούλια κι ένας κιθάρα. Τους ακολουθήσαμε, όπως κι ά...

«Αν δε χωράς σ’ ένα σπασμένο κορμί»

Η γιαγιά μου έκανε πέντε παιδιά. Η μάνα μου η μικρότερη. Εγώ γνώρισα μόνο τα τέσσερα. Όταν πήγαινα στο σπίτι της υπήρχε πάντα μια μεγάλη κορνίζα στον τοίχο ενός παιδιού με άσπρα «κυριακάτικα» ρούχα και παιδικό ...

Τι εστί Έρως;

Έτσι μάθαμε την κλίση του ειμί πριν έρθουμε σε επαφή με τα αρχαία. Κόκκινο τετραδιάκι, στολισμένο με φωτογραφίες διάσημων όμορφων της εποχής, προσεγμένο και καλοδουλέμενο αφού πάντα υπόβοσκε ένας κρυφός διαγωνι...

Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μου

Ήμουν 5 χρόνων. Θυμάμαι τον πατέρα μου να ξυπνάει τη μάνα μου. «Σήκω. Πέθανε ο Ξυλούρης.» Ιεροσυλία ο ύπνος σε τέτοιες στιγμές. Πετάχτηκα κι εγώ πάνω. Δεν ήθελα να κοιμηθώ άλλο. Πέθανε ο τραγουδιστής που ακούγα...

Η μέρα με τα χρωματιστά μπαλόνια

Τα παιδιά θα πετάξουν Όσο και να φωνάζετε Όσο ψηλά κι αν χτίζετε τα τείχη Ο ουρανός τους ανήκει Θα σηκωθούν μια μέρα πάνω από τη μιζέρια σας και θα γεμίσει ο ουρανός χρώματα και χαμόγελα Οι φωτογράφοι θ...

«Εγέρθητω»

Τι πράγμα κι αυτό να μεγαλώνεις κι αντί να γαληνεύεις μέσα σου να νιώθεις πως κολυμπάς σε μια μανιασμένη θάλασσα με θυμούς και αδικημένες ζωές! Ως πότε θα στάζει αίμα ο κόσμος; Ξυπνάω το πρωί κι έχω την αίσθ...

Τα αδέρφια Τάδε!

Άκουγα την εκπομπή των παιδιών χθες. Αγαπημένη συνήθεια κάθε Τρίτη. Η Ηλέκτρα και ο Κώστας αφιέρωσαν δύο ώρες στην ποίηση. Ποιήματα που έγιναν τραγούδια από σπουδαίους συνθέτες. Θα μείνω σε μια αποκάλυψη της Ηλ...
//