Είχαμε όλοι τις αγωνίες μας. Πάνω σε εκείνη τη σκηνή σχεδόν είκοσι χρόνια κοινής συνύπαρξης. Άνθρωποι που αποκαλούνται φίλοι! Έχεις ιδέα πόσο σημαντική είναι ετούτη η λέξη; Όχι λόγια που μοιάζουν με ανεμόσκαλες και κινδυνεύεις να πέσεις στο κενό! Ψυχή ακουμπισμένη σε χέρια σίγουρα, σε κουβέντες καθαρές, αληθινές, γνήσιες! Να ξαποστάσεις για λίγο, να αφήσεις την καρδιά ελεύθερη, να καλωσορίσεις φίλους που είναι εκεί και σ’ αγαπούν! Αφορμή η «περιπλάνηση» του Δημήτρη Παγωμένου!
17 Νοεμβρίου! Ημέρα ορόσημο. Ημέρα με μνήμες βαριές. Εκείνη τη μέρα διαλέξαμε! Να τη γεμίσουμε τραγούδια, αγκαλιές, μνήμες δικές μας! Σε ένα όμορφο χώρο με φίλους αγαπημένους! Και ήταν όλοι εκεί! Κι αυτή ήταν η πιο μεγάλη τιμή! Κι αυτή ήταν η πιο μεγάλη ευλογία! Να συναντάς παλιούς γνωστούς, φίλους, συγγενείς με μια μεγάλη αγκαλιά κι ένα χαμόγελο! Κι εσύ να κοιτάς αμήχανα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον που βρίσκονται εδώ μπροστά σου και σου κλείνουν το μάτι! Και να συνειδητοποιείς ότι έχει η ζωή κάτι τέτοιες στιγμές που νομίζεις ότι η καρδιά θα σπάσει από αγωνία και αγάπη! Που ο αέρας φουσκώνει το στήθος σου σαν την ασκομαντούρα του Αλέξανδρου!
Νίκος, Άρης, Αλέξανδρος, Νίκος, Δημήτρης επί σκηνής! Εκλεκτοί καλεσμένοι Νίκη Ξυλούρη, Γιώργης Μανωλάκης, Βαγγελιώ Φασουλάκη! Και πάνω εκεί δίπλα τους, κοντά τους, ο Νάσος κι εγώ! Με τους στίχους και τα βιώματα μας! Πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούσαν να βγουν και να μιλήσουν μπροστά σε κόσμο! Πώς το κάνεις όμως εσύ αν δεν το ‘χεις μάθει; Και τι να πεις για τις λέξεις σου, τη σχέση σου με αυτούς τους ανθρώπους που καθόρισαν τη ζωή σου, που πίστεψαν σε σένα κι εσύ σε αυτούς, που κατάλαβαν τις πιο κρυφές σκέψεις σου και τις φώτισαν και τις στόλισαν με μελωδίες και νότες! Ματζόρε και μινόρε η ζωή μας! Ήλιος και βροχή! Σκοτάδι και φως! Αντιθετικά ζεύγη που φέρνουν την αρμονία!
Κι εκεί σε μια γωνιά ένας «μετανάστης» παρατηρητής! Όλοι έχουμε έναν περιπλανώμενο μέσα μας! Ένα μετανάστη που ψάχνει πατρίδα στο μέσα του, λιμάνι να ξεκουράσει το πλεούμενο, αγκαλιά να εναποθέσει την πίκρα και τη χαρά του, με ό,τι έχει και ό,τι δεν έχει! Τους έρωτες, τις αγάπες, το ανικανοποίητο που υψώνεται θεόρατο και σε πνίγει! Ένα συγκινητικό γλυπτό του σπουδαίου Κώστα Παγωμένου!
Τραγούδια που έφεραν τα χρόνια, τα χιόνια, οι καταιγίδες, οι ηλιόλουστες μέρες! «Η βραδιά αφιερώνεται σε μια γυναίκα που έφυγε αλλά πρόλαβα να την γνωρίσω και μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο!» Ο Νάσος που είπε εκεί πάνω την πιο όμορφη κουβέντα! Θα κρατήσω αυτό! Τα άλλα τα κρατώ φυλαγμένα στο πιο όμορφο σεντούκι! Δε θα ξεχάσω ποτέ όλο αυτό που συνέβη εκείνη τη βραδιά!
Σας ευχαριστούμε που βοηθήσατε με τις ανάσες σας τα πανιά μας! Σας ευχαριστούμε που ήρθατε να σας διηγηθούμε για την περιπλάνηση μας! Σας ευχαριστούμε που ακουμπήσατε το χέρι στον ώμο μας και μας αγκαλιάσατε! Που γίναμε μια μεγάλη παρέα και σιγοτραγουδήσαμε όλοι μαζί λέξεις που ξεκίνησαν να ταξιδεύουν και να ψάχνουν το δικό τους δρόμο!
Είμαστε όλοι μετανάστες της ζωής! Είμαστε όλοι περιπλανώμενοι στα χρόνια! Κι απόψε βρήκαμε τόπο να ακουμπήσουμε τις καρδιές μας!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.