Τον 16ο αιώνα μ.Χ., όταν ο Κοπέρνικος αμφισβήτησε το γεωκεντρικό μοντέλο, ξεκίνησε μια διαδικασία που κράτησε περίπου δύο αιώνες. Μια σειρά γεγονότων στον χώρο των θετικών επιστημών, που μετασχημάτισαν τον τρόπο που αντιλαμβανόμασταν μέχρι τότε την κοινωνία και το φυσικό περιβάλλον, χαρακτηρίζονται από τους ιστορικούς της επιστήμης ως επιστημονική επανάσταση. Μια από τις πιο γνωστές ιστορίες εκείνης της περιόδου είναι η υπόθεση του Γαλιλαίου. Ο Γαλιλαίος υποστήριξε με πάθος το ηλιοκεντρικό μοντέλο του Κοπέρνικου, το οποίο όμως η Καθολική Εκκλησία θεωρούσε ότι ήταν αντίθετο με τις Γραφές και άρα αντιμετωπιζόταν ως αίρεση. Έτσι υπό τον φόβο ότι οι θεωρίες του Γαλιλαίου θα έπλητταν το -ήδη πληγωμένο – κύρος της Εκκλησίας, τον δίκασαν ως αιρετικό. Ο ίδιος αναγκάστηκε να δηλώσει ότι αποδέχεται το Γεωκεντρικό μοντέλο του Πτολεμαίου για να αποδειχθεί μετά τον θάνατό του, από τον Νεύτωνα ότι οι θεωρίες του για την κίνηση των ουράνιων σωμάτων ήταν σωστές.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η επιστήμη αποτέλεσε όχημα για την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη δημιουργία νέων παραγωγικών μέσων, ταυτόχρονα όμως επιστρατεύτηκε σε περιόδους πολέμων ή εθνικών ανταγωνισμών. Αν και σε ακαδημαϊκό επίπεδο η επιστήμη είναι υπερεθνική και παγκόσμια, τόσο στις βιομηχανικές εφαρμογές, όσο και σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές, η ιδεολογία διαπερνά την επιστημονική κοινότητα, τόσο ως προς τον τρόπο λειτουργίας, όσο και ως προς τα πρόσωπα που την εκφράζουν.
Σήμερα η εργαλειοποίηση της επιστήμης συνιστά μια κοινωνική απειλή. Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη της πολιτικής μιλάει για το τέλος των ιδεολογιών και υποστηρίζει μια τεχνοκρατική προσέγγιση στην άσκηση πολιτικής. Κάποιος πολιτικός επιστήμονας θα μπορούσε να αναλύσει διεξοδικά τα προβλήματα αυτής της άποψης στην πολιτική διάσταση. Στην επιστημονική διάσταση, η άσκηση πολιτικής ξεφεύγει από τα όρια της επιστήμης. Οι επιστήμονες μπορούν να αναλύουν, να τεκμηριώνουν με επιστημονική μέθοδο και βασισμένοι σε επιστημονικές έννοιες, τον κόσμο αλλά οι εφαρμογές των συμπερασμάτων είναι θέμα πολιτικής.
Μια σειρά χειρισμών που αφορούν την διαχείριση της πανδημίας παρουσιάζονται ως επιβεβλημένοι από ένα επιστημονικό συμβούλιο και επομένως βασισμένες σε γνώσεις που δεν κατέχει οποιοσδήποτε πολίτης και άρα δεν μπορεί να κρίνει. Έτσι, δημιουργείται η εντύπωση ότι οι ζωές μας κρίνονται από τους επιστήμονες. Η επιστήμη μπαίνει στο ίδιο πλαίσιο με το πολιτικό σύστημα και η κοινωνική οργή στρέφεται και εναντίον της. Σε αυτό το πλαίσιο κρίνονται και απαξιώνονται τα αποτελέσματα μακροχρόνιων μελετών και ερευνών. Υποστηρικτές της ψευδοεπιστήμης και συνωμοσιολόγοι βρίσκουν έρεισμα στον λαϊκισμό, που καλλιεργούν οι πολιτικές δυνάμεις. Από τη μία, οι κυβερνήσεις τσουβαλιάζουν όποιον αντιδρά με τις ασκούμενες πολιτικές με τα ακραία αντιεπιστημονικά φαινόμενα, που ταυτίζονται με την ακροδεξιά, όπως οι αρνητές του κορονοϊού, οι αντιεμβολιαστές ή οι flat earthers. Από την άλλη η αντιπολίτευση επιχειρεί συχνά να αρθρώσει αντίλογο πάνω στην ίδια βάση των επιστημονικών δεδομένων, αντί να αμφισβητεί συνολικά την επίκληση της επιστήμης για την άσκηση πολιτικής.
Ο Γαλιλαίος αντιμετώπισε το σκληρό πρόσωπο μιας εξουσίας σε κρίση, που βρισκόταν απέναντι στον φόβο της εξέλιξης. Στον αντίποδα η επιστημονική κοινότητα χρησιμοποιείται σήμερα ως φύλλο συκής από αυτήν. Το ακαταδίωκτο, που όρισε η κυβέρνηση για την επιτροπή των λοιμωξιολόγων δεν προστατεύει την επιστήμη, της οποίας η “υπεράσπιση” είναι εξάλλου η επιστημονική μέθοδος, η οποία δίνει εξηγήσεις βασισμένες σε ένα πλαίσιο λογικών κανόνων διαχρονικών και παγκόσμιων, αλλά και τα αποτελέσματά της. Η αύξηση του μέσου όρου ζωής των ανθρώπων, η εξάλειψη ασθενειών είναι κάποια από αυτά. Αντιθέτως, με το ακαταδίωκτο η επιστήμη θυσιάζεται. Οι επιστήμονες μπαίνουν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ευθύνης για τη διαχείριση της κρίσης για να μείνουν αλώβητα τα πολιτικά πρόσωπα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.