Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της μεγαλύτερης προσφυγικής κρίσης των τελευταίων χρόνων. Μια χώρα με πολλά εσωτερικά προβλήματα κλήθηκε να διαχειριστεί μεγάλα προσφυγικά κύματα, ενώ η κατάσταση έγινε ακόμα δυσκολότερη, όταν στις αρχές του 2016 η ροή προς την Ευρώπη μειώθηκε και σταδιακά τα σύνορα έκλεισαν.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική και καθοριστική. Πάρα πολλοί βρέθηκαν στο πλευρό των προσφύγων όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από όλο τον κόσμο. Καλλιτέχνες διεθνούς φήμης, από πολλούς διαφορετικούς χώρους, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους, ήρθαν στην Ελλάδα, όχι για να κάνουν κοσμικές διακοπές σε κάποιο νησί αλλά για να επισκεφθούν χώρους όπου βρίσκονταν πρόσφυγες και να τραβήξουν το βλέμμα των ηγετών του κόσμου σε αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα. Πολύ πρόσφατη ήταν η επίσκεψη της βρετανικής μπάντας Editors, που έχει προσφέρει υπέροχες συναυλιακές βραδιές στο ελληνικό κοινό την τελευταία δεκαετία. Οι Εditors επισκέφθηκαν τη βορειοδυτική Ελλάδα και συνάντησαν ανθρώπους από τη Συρία και το Αφγανιστάν, που ο πόλεμος ανάγκασε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. «Αυτές οι οικογένειες βρίσκονται κάτω από εξωφρενική πίεση, αρκετοί ζουν σε σκηνές, μη γνωρίζοντας τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Παρόλα αυτά, οι οικογένειες που μιλήσαμε ήταν φιλόξενες και αξιοπρεπείς, χαρούμενες να μοιραστούν τις τρομακτικές ιστορίες τους μαζί μας. Αξίζουν κάτι καλύτερο. Οι ηγέτες πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι οικογένειες είναι μαζί και οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους με ασφάλεια», είπε ο τραγουδιστής, Tom Smith.
Ήρθε η ώρα λοιπόν για εμάς να αποδείξουμε ότι στεκόμαστε πραγματικά αλληλέγγυοι. Να περάσουμε από την «ανοχή» στην αποδοχή. Οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα αλλά και οι δεκάδες χιλιάδες που βρίσκονται στην υπόλοιπη Ευρώπη και ακόμα περισσότεροι σε ανατολικές χώρες, πρόκειται αναμφίβολα να δημιουργήσουν ένα νέο κοινωνικό μείγμα. Το ερώτημα είναι πόσο έτοιμοι είμαστε να αποδεχθούμε τον συνάνθρωπο πέρα από εθνικές και φυλετικές αφηγήσεις.
Εκτός από το πλήθος των ανθρώπων που στάθηκαν και συνεχίζουν να στέκονται αλληλέγγυοι, ανθρώπους όπως την Έφη Λιατσούδη, την εθελόντρια από τη Λέσβο που μοιράστηκε με την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης το βραβείο Προσφύγων Νάνσεν του ΟΗΕ για το 2016, υπάρχουν φωνές φόβου και μίσους, που γίνονται ανησυχητικές όταν εκφράζονται μέσα από συλλογικές -τουλάχιστον ως τίτλο- δομές και στιγματίζουν ολόκληρες περιοχές, σχολεία, τοπικές κοινωνίες.
Έτσι, φαίνεται κάποιοι σύλλογοι γονέων να έχουν ιδιαίτερη ανησυχία για τους συμμαθητές των παιδιών τους. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού Σχολείου Φιλιππιάδας, ζήλεψε τη δόξα του Ωραιόκαστρου και έβγαλε μια ανάλογη ανακοίνωση για να δηλώσει την αντίθεσή του στα τμήματα ένταξης των προσφυγόπουλων στα σχολεία, δηλώνουν μάλιστα ότι δε θεωρούν απαραίτητη την ένταξη των παιδιών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Επιθυμούν δηλαδή την απομόνωση και τον αποκλεισμό τους, επιδεικνύοντας εκπληκτική αδιαφορία για το δικαίωμα του κάθε παιδιού να έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση. Σε συνέχεια της δήλωσης αυτής κάνουν μάλιστα μια ανατριχιαστική προσπάθεια να εκλογικεύσουν την στάση τους, υιοθετώντας κάθε ξενοφοβικό και ρατσιστικό ιδεολόγημα και παρουσιάζοντάς το ως γενική αλήθεια!
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων έχουν στις περισσότερες περιπτώσεις εξαιρετικά χαμηλή συμμετοχή, ενώ ήδη υπάρχουν γονείς που στην περίπτωση του Ωραιόκαστρου μιλάνε για μεθόδευση στη λήψη αυτής της απόφασης. Ένα άλλο ντροπιαστικό περιστατικό συνέβη στη Λέσβο. Κατά τη διάρκεια πορείας κατοίκων της Μόριας, που θυμίζει εποχές αγανακτισμένων κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα, μέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν σε νεαρές εθελόντριες που δραστηριοποιούνται σε δομή φιλοξενίας στη Μυτιλήνη.
Μια ακόμα μάχη αναδύεται ανάμεσα στον ανθρωπισμό και την εθνική μισαλλοδοξία. Ποιος έχει ξεχάσει τις διαμαρτυρίες για τους μετανάστες σημαιοφόρους στις αρχές του 21ου αιώνα; Τα πογκρόμ στο κέντρο της Αθήνας το 2011; Όλα αυτά σε μια χώρα με μεγάλη μετανάστευση νέων επιστημόνων και περήφανη για το ρεμπέτικο που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, που αντιμετώπισαν κι αυτοί τον ίδιο ρατσισμό κι ας έσβησε από τα βιβλία της ιστορίας με το πέρασμα των χρόνων.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.