Τ’ Αυγουστιάτικα φεγγάρια κουβαλάνε τις παιδικές μας αναμνήσεις. Γι’ αυτό είναι μεγαλοπρεπή, γι’ αυτό είναι διαφορετικά, είναι οι ιστορίες μας. Ταυτόχρονα κρύβουν μια γλυκιά νοσταλγία- μελαγχολία. Δεν είναι οι διακοπές που τελειώνουν είναι οι αναμνήσεις που δημιούργησαν με την ακρίβεια ενός γλύπτη. Όλες οι λεπτομέρειες διαφαίνονται, όπως και όλες οι πιθανές ατέλειες χιλιοστό με χιλιοστό. Μυρωδιές, αρώματα, γεύσεις, αφή! Μοσχομυρίζουν οι τηγανιτές πατάτες με την φρέσκια ρίγανη στο τραπέζι της αυλής και λίγο πιο δίπλα η στρογγυλή λάμπα που την περιτριγυρίζουν χιλιάδες μυγάκια. “Γρήγορα κλείστε την πόρτα, θα μπουν μέσα”, λέει ο παππούς. Η γιαγιά φέρνει ζεστό ψωμί που μόλις πριν λίγο έβγαλε από τον φούρνο. “Ωχ! ξέχασα το τυρί”, σιγολέει και τρέχει σαν αστραπή να το φέρει.
Ο παππούς πίνει μια γουλιά τσίπουρο και σχηματίζει ένα χαμόγελο ικανοποίησης και υπερηφάνειας. Αυτός το φτιάχνει και κάθε φορά στην πρώτη γουλιά χαμογελά πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά που το δοκιμάζει. Τι και αν η απόσταξη έγινε σχεδόν πριν 9 μήνες; Παίρνω το ποτήρι του και επιχειρώ να μυρίσω το τσίπουρο “ίου, αηδία, πως το πίνεις αυτό το πράγμα και δεν καίγεσαι ρε παππού;”, εκείνος γελάει! “Έτσι μου φαινόταν και εμένα παλιά που ήμουν μικρός, δεν μπορούσα να μυρίσω ποτό αλλά τώρα είναι αλλιώς”. Σηκώνεται και φέρνει άλλα τρία σφηνοπότηρα, τα γεμίζει νερό με την κανάτα, μας τα σερβίρει και μας λέει “γεια μας, καλό χειμώνα και καλή αντάμωση. Να διαβάζετε, να μορφωθείτε. Ήθελα και εγώ αλλά δεν μπόρεσα, άλλα εκείνα τα χρόνια, πείνα, φτώχεια. Έπρεπε να βοηθήσω τους γονείς μου, να δουλέψω για να ζήσω και ήμουν καλός μαθητής. Ειδικά στα μαθηματικά!” και εκεί σταμάτησε και άρχισε να σιγοτραγουδάει μόνος του. Ίσα που καταλάβαινες ότι σιγοτραγουδούσε γιατί είναι ντροπαλός. Τον έχουμε ακούσει χωρίς να το ξέρει και μόλις του φωνάξαμε “παππού έχεις πολύ καλή φωνή”, σταμάτησε, γέλασε, κοκκίνησε λίγο και άλλαξε ασχολία.
Η γιαγιά άρχισε να λέει μια ιστορία, λέει ιστορίες όπως κανένας άλλος, μαγεύεσαι από τη φωνή της, την χροιά, την αλλαγή της τονικότητας, τις εκπλήξεις, τα επιφωνήματα. Μπορείς να την ακους ώρες ολόκληρες. Σκαρφίζεται άλλη πλοκή ανάλογα με τις αντιδράσεις σου και πάντα σε οδηγεί σε happy end.
Πάντα όταν φεύγαμε δάκρυζαν και εμείς απορούσαμε γιατί. Φαινόταν περίεργο. Ίσως γιατί εμείς τότε δεν είχαμε βιώσει ακόμα τα Αυγουστιάτικα φεγγάρια, τι σημαίνει Αυγουστιάτικο φεγγάρι. Αμήχανα σκούπιζαν τα δάκρυα προσποιούμενοι ότι τάχα μου κάτι τους ενοχλεί στο μάτι. Καθόντουσαν και οι δυο στο σκαλί και μας χαιρετούσαν μέχρι που το αυτοκίνητο ξεμάκραινε. Και έπειτα τους έβλεπες να κάνουν δειλή αναστροφή και να ακουμπά ο ένας τον άλλον στον ώμο και να ανεβαίνουν μαζί. Η συνειδητοποίηση της σημασίας του ότι ο ένας έχει τον άλλο, κάποτε ερωτεύτηκαν, φρόντισαν ο ένας τον άλλον, αγαπήθηκαν κοιτάζοντας Αυγουστιάτικα φεγγάρια.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.