«Φτου και βγαίνω.»
«Μα που είστε όλοι;» Φώναζε στα παράθυρα και χτυπούσε τις πόρτες Μα κανένας δεν τολμούσε να βγει. Ορισμένοι έβγαζαν τα κεφάλια τους δειλά δειλά στην πόρτα για να παρακολουθήσουν το ανεξήγητο...
Περίπου πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι, ιδίως στην Αφρική και τη Νότια Ασία, είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν ελλείψεις τροφίμων και καθαρού νερού τις επόμενες δεκαετίες, καθώς οι πόροι της φύσης μειώνονται. Αυτέ...
Αθυρόστομη πάντα αλλά με μεγάλες αλήθειες. Την εμπιστευόμουν απόλυτα. Την ακολουθούσα τυφλά. Αφουγκραζόμουν κάθε λέξη, κάθε ανάσα της. Ξέπνοη πήγαινε πέρα – δώθε σα βαρκούλα που τη νανουρίζουν τα κύματα. Φωτισμ...
Ο τόπος μικρός, άγονος, αφιλόξενος. Έξι παιδιά γέννησε η Σταυρουλίνα και τα τέσσερα πιάσανε τα "διάμπατα". Όλο τον κόσμο τροφοδότησε με εργάτες: Βέλγιο, Γερμανία, Καναδά, Αυστραλία. Τις κόρες τις κράτησε κοντά ...
Αποκύημα της φαντασίας κάποιου –πιθανολογώ– φουτουριστή
Που κυλίστηκε σε σεντόνια ηδονής εξπρεσιονιστικών κατάνοιχτων στομάτων
Και εκσπερμάτωσε αρχαίο δράμα, γνήσιο δράμα αθηναϊκό
Ίσως με άρωμα διανόησης γαλ...
Πρόλογος
Ανοίγω λίγο τα παντζούρια να με δει ο ήλιος. Καλοκαίριασε, μα πως γίνεται να βρέχει ακόμα; Αναγκάζω τα μάτια μου να κοιτάξουν τον ήλιο γιατί μου λείπουν βιταμίνες, είπε ο γιατρός. Να ερωτεύεσαι μια ...
Ένα συγκινητικό βίντεο από πραγματικά γεγονότα που έχουν καταγραφεί σε όλο τον κόσμο και το οποίο δείχνει πως αν και πολλές φορές αμφισβητείται η ανθρωπιά υπάρχει ακόμα. Το βίντεο αυτό θα σας κάνει να πιστέψετε...
Τι είναι αυτό που κάνει τα Εξάρχεια να διατηρούν έναν τόσο αντιφατικό χαρακτήρα, ο οποίος να μην παύει ποτέ να είναι ελκυστικός;
Όταν ακούς Εξάρχεια, ανάλογα σε ποια φάση της ζωής σου βρίσκεσαι θα τα χρωματίσε...
Τις τελευταίες ημέρες οι δρόμοι στην Αθήνα είναι πάλι κλειστοί. Στο στόχαστρο βρίσκονται τώρα οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στις αμυντικές βιομηχανίες και στη ΛΑΡΚΟ. Τους συναντήσαμε στα Προπύλαια, έξω από τη Βουλή, στα Υπουργεία. Μας είπαν τι σημαίνουν για εκείνους τα νούμερα, η διαθεσιμότητα κι οι απολύσεις.
Είσαι για ένα στα γρήγορα; Μη φοβάσαι δεν θα προλάβεις να το αισθανθείς, να το αγγίξεις να το γευτείς… Στα γρήγορα θα περπατήσεις, θα προσπεράσεις τα δέντρα, τους ανθρώπους, τα σχήματα στους τοίχους, τα χρώματα της μέρας, τα πρόσωπα στις γωνίες, τις μουσικές από τους καφενέδες… Βιάζεσαι να φτάσεις. Πού καιρός για στάσεις.
Ήταν η αγωνιώδης προσπάθεια να χτίσουμε κάτι με γερά θεμέλια που να αντιστέκεται σε κάθε δυσκολία / Ήταν η προσπάθεια αυτή που έγινε συνήθεια και τελικά διέλυσε το μυστήριο / Ήταν το ταξίδι που ξεκινήσαμε, αλλά δεν τελείωσε...
Είναι αυτό που μένει.
Προσπαθεί να ερμηνεύσει τι νιώθει… χαίρεται, λυπάται, απογοητεύεται, μελαγχολεί… Έπειτα αναρωτιέται… «είμαι ευτυχισμένη;» Σιωπή… Ποιος απαντά αμέσως σε αυτό το ερώτημα;