Πεθύμησα να μην πεθυμώ
Πεθύμησα να πάω σινεμά, θέατρο, να φιλιούνται οι ηθοποιοί με πάθος, να αγκαλιάζονται, να μη φοράνε μάσκα στο στόμα, να μη φοβούνται να μιλήσουν για το πάντα.
Πεθύμησα ένα ταβερνάκι, Σεπτέμβρη σε ένα χωριό, μ...
«Εμείς οι δυο… κάτι αντίθετο απ’ την απάτη…»
Οδηγώ και τραγουδώ. Θαρρώ πως χαμογελώ κιόλας. Κοιτάζομαι στον καθρέπτη του αυτοκινήτου. Έχω λόγο. Εδώ και μέρες δε νιώθω εκείνη τη γροθιά στο στομάχι. Εδώ και μέρες δεν είμαι το παιχνίδι που το πέταξαν στο πάτ...
«…Μην σε πείσω πως είμαι δυνατή. Εγώ αυτό θα κάνω. Εσύ μην πειστείς…»
Τρίτη. Σεπτέμβρης. Φθινόπωρο. Χαρτιά στο πάτωμα, αδιόρθωτες ασκήσεις, βιβλία παντού, σκέψεις γραμμένες σε μικρά χαρτάκια ασυμμάζευτα, στίχοι πάνω στον τοίχο, συνθήματα στο μυαλό μου.
Τρίτη. Λησμονημένες μέρε...
Τ’ αυγουστιάτικα φεγγάρια
Τ' Αυγουστιάτικα φεγγάρια κουβαλάνε τις παιδικές μας αναμνήσεις. Γι' αυτό είναι μεγαλοπρεπή, γι' αυτό είναι διαφορετικά, είναι οι ιστορίες μας. Ταυτόχρονα κρύβουν μια γλυκιά νοσταλγία- μελαγχολία. Δεν είναι οι ...
Βάλε παπούτσια
Σάββατο 18 Αυγούστου. Μελτέμια. Σύννεφα. Κύματα. Κεφάλι βαρύ. Ονειρεύτηκα πως μπήκα σε ένα πλοίο. Χωρίς παπούτσια. Θυμήθηκα τη γιαγιά μου: "Βάλε παπούτσια. Θα κάμεις άσχημα πόδια." Πάντα παρατηρούσε τα πόδια τ...
«Πρόσεχε! Μην τρέχεις!»
Παρασκευή. Εγερτήριο από εφιάλτη. Τριπλός ελληνικός. Πέντε τσιγάρα. Ο Τάπας στην πόρτα περιμένοντας τη βόλτα, ο Φέλιξ με αυθάδεια μπερδεμένος στα πόδια μου, τα τζιτζίκια υπενθυμίζοντας το σύντομο πέρασμα από τη...
Ταξιδεύω
Ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες είναι η ζωή.
Συνάντησα τον Οδυσσέα μέσα στις θάλασσες και στους ωκεανούς.
Μου είπε πως θα χει τρικυμία μεγάλη στη πορεία και πως θ’ αργήσουμε να δούμε την Ιθάκη.
Συνάντησα...
«Μου’ γνεφε η καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδώ πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι»
Τα σακατιλίκια της ζωής. Οι αναπηρίες που αφήνει ο χρόνος. Οι λυγμοί του έρωτα. Οι κοπετοί από το φευγιό των ανθρώπων μας. Αθύρματα όλοι μας στη βούληση του καιρού, της φυσικής μοίρας των πραγμάτων. Το φθαρτό. ...
“Ανώφελα κι ωραία να σκορπιστώ”*
Δευτέρα. Τις αγαπώ τις Δευτέρες. Έχουν μια ελπίδα αφετηρίας. Δευτέρα γεννήθηκα. Φθινοπωρινή. Η μάνα μου πάλευε να με κρατήσει κι άλλο. Εγώ βιαζόμουνα. Ήθελα άπλα.
Όταν ήμουν μικρή έπεφτα από το κρεβάτι. Τα βρά...
Μια Κυριακή μαζί σου
Ήταν Κυριακή, ξυπνήσαμε μαζί, φθινόπωρο έξω, δροσούλα που λες και συ, μα η καρδιά ζεστή. Πάπλωμα ζεστό, φως λιγοστό, μόνο όσο μπορεί να ξεπροβάλει από τις χαραμάδες και να φωτίσει τα νυσταγμένα μάτια.
Σηκώνεσα...
Σήμερα στο τρένο
Σήμερα στο τρένο ένα ζευγάρι ηλικιωμένων έδειχνε ανήσυχο. Ο παππούς είχε μια μικρή πληγή στο χέρι, πάνω από την παλάμη, στην όποια όμως σχηματιζόταν συνέχεια μια κηλίδα αίματος. Ό,τι κι αν έκανε η σύντροφός του...
Ολομόναχοι μαζί
Κέντρο. Κυριακή μεσημέρι. Δικαιοσύνης, Καλοκαιρινού, 1821! Τρίστρατο. Ζέστη. Οκτώβρης. Ξεράθηκαν οι δρόμοι. Ξεράθηκαν οι άνθρωποι. Στέκουν εκεί, γυμνά κλαδιά, πεσμένα φύλλα. Χάσκουν ανοιχτά στόματα.
Η ζωή πο...