Τα σύνορα του νου
«Μα είναι δυνατόν;» αναλογίστηκε ο κ. Ις, «είναι δυνατόν να καίνε σχολεία; Κι όμως είναι» απάντησε μόνος του. «Φοβούνται τα βιβλία, την τέχνη. Φοβούνται την ποίηση που γεννιέται. Φοβούνται τα ανοιχτά μυαλά και ...
«Γεννήθηκα για να αγαπώ»
Της Μπρικένα Γκίστο
Ο κύριος Ις δεν μπορεί ούτε απόψε να κοιμηθεί. Τριγυρνά στο κρεβάτι, μα οι εικόνες κι οι φωνές έχουν καταλάβει το μυαλό του. Σηκώνεται και περπατά, πίνει λίγο νερό και ξαπλώνει ξανά κάτω ...
Κάτω από ένα άστρο κι ένα φεγγάρι
Δυο τυπάκια απέναντι, αράζουν σ' ένα μπαλκόνι.
Κάτω από ένα άστρο κι ένα φεγγάρι.
Στο σαλόνι το φως είναι ανοικτό.
Κι είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα άσχημο στον κόσμο....
«Καλύπτω τις τρύπες με φεγγάρι, με ποιήματα ή με τα φιλιά σου»
Γεννήθηκα με μια τρύπα στην καρδιά. Ο γιατρός όμως, καθησύχασε τους γονείς μου. Είπε πως η τρύπα θα κλείσει μεγαλώνοντας. Τον πίστεψαν και κοιμόνταν ήσυχοι τα βράδια. Η αλήθεια είναι πως όταν ήμουν μικρός δε με...
Αν ήταν ο γιος σου θα γέμιζες την θάλασσα με πλοία…
Του Sergio Guttilla
Αν ήταν ο γιος σου
θα γέμιζες την θάλασσα με πλοία
από οποιαδήποτε σημαία.
Κι όλοι μαζί θα γινόσασταν γέφυρα,
ποτέ δεν θα τον αφήνατε μόνο του
θα σκιάζατε το πρόσωπό του
για να μην ...
Για την Χαρά μας που έχασε την μόνη της Χαρά, την Δαφνούλα της…
Πες μας που πάει ο άνθρωπος τον κόσμο σαν αφήνει;
Πες μας που πάει ο άνεμος, που πάει η φωτιά σαν σβήνει;
Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνούμε.
Kλέανδρος Καρθαίος (1878-1955)
Ο θάνατος είναι από ...
Ευχαριστούμε για το μάθημα κ. Θάνο
Tα μεσημέρια της Κυριακής ήταν δικά του. μεσημέρια μουσικής διαπαιδαγώγησης και η κασέτα της Δημητριάδη να παίζει ώρες ατελείωτες μέχρι το βράδυ. τις Κυριακές του Θάνου μάθαμε τον Χικμετ κ τον Καββαδία. Ο μ...
Εντιμότατοι φίλοι μου, τσογλάνια
Τον τελευταίο καιρό δεν ένιωθε καλά. Τον ταλαιπωρούσε ένας πόνος στην πλάτη και μια δυσφορία στην αναπνοή. Αγύριστο κεφάλι καθώς ήταν δεν άκουγε υποδείξεις και συμβουλές από τους άλλους. Όποτε άκουγε τη λέξη γι...
Χάρτινα Αλισβερίσια
Του Νεοκλή Δημόπουλου*
Όλη τη νύχτα ψάρευα την πανσέληνο, που καθρεφτιζόταν στα μάτια της. Δυο κάρβουνα αναμμένα, ίδια με τη φωτιά που καίει άσβεστη μέρα -νύχτα στα εικονίσματα. Κολύμπησα σε μια θάλασσα ξεθω...
Η στιγμή
Τι είναι η στιγμή; Τι είναι το τώρα; Πώς καθορίζεται το παρόν από το παρελθόν και πώς το παρόν γίνεται μέλλον; Όλα εξαρτώνται από την απόφαση
Του Τζόνη Τζανάρη
Ο χρόνος της ζωής μπορεί να λογιστεί ως μία κλ...
Μαζί θα το περάσουμε κι αυτό
Της Βασιλικής Χρυσοστομίδου*
Ο νεαρός επόπτης της διαφημιστικής εταιρείας γυάλισε με επιμέλεια τα παπούτσια του με ένα υγρομάντιλο πριν μπει στο γραφείο του προϊσταμένου του. Έστρωσε τα μαλλιά του κοιτάζοντα...
Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω
Το ξέρω πως φοβάσαι. Όταν μικραίνει η μέρα μεγαλώνουν οι φόβοι. Αρχίζεις τους εσωτερικούς μονολόγους. Εκείνους τους μεγάλους, τους ατέρμονους. Την ώρα που σουρουπώνει. Αλλάζεις κι εσύ χρώματα, σκοτεινιάζεις...